جایگاه ضبط و مصادره اموال در حقوق ایران

نویسنده : جعفریان، سید حسن ؛

(‎3 صفحه – از 39 تا 41 )

خلاصه ماشینی: “از این‌رو باید بیان داشت ضبطو مصادره در تمامی جرائم مالی به عنوان یکمجازات مستتر است،با این تفاوت که در برخیاز جرائم مالی اصطلاح ضبط و مصادره بیانمی‌گردد و به عبارتی موضوع نص صریح قانوناست؛مانند ماده 712 قانون مجازات اسلامی کهمقرر می‌دارد:«هرکس تکدی یا کلاشی را پیشهخود قرار دهد… »در پاره‌ای موارد نیز با آن‌که قانون‌گذار به صراحتقیدی از مصادره یا ضبط اموال به میان نمی‌آورد،لکن حکمی را بیان می‌دارد که لازمه اجرایآن،ضبط یا مصادره اموال است؛مانند ماده 1قانون تشدید مجازات مرتکبین اختلاس،ارتشا وکلاهبرداری که عبارت رد اصل مال به صاحبشدر ماده فوق ناظر به این مدعاست؛چرا که ایناسترداد مستلزم نگهداری موقت مال مستردشده از محکوم‌علیه می‌باشد. ایراد وارده بر نظریه دوم آن است که اگر ضبطو مصادره اموال واحد بوده،در مرحله تحقیقاتمقدماتی این ضمانت اجرا ضبط و در مرحلهصدور حکم مصادره نامیده می‌شود،حکمقانون‌گذار در ماده 522 قانون مجازات اسلامیکه عبارت ضبط را بیان می‌دارد ولی ناظر برزمان صدور حکم است،تالی فاسد خواهد داشت.”