جرایم علیه میراث (آثار) فرهنگی، تاریخی/ قسمت آخر

نویسنده : شکری، رضا ؛

(‎8 صفحه – از 47 تا 54 )

خلاصه ماشینی: “فرهنگی ممنوع بوده و مرتکب به حبس از شش ماه تا سه سال و ضبط اشیای مکشوفه به نفع سازمان میراث فرهنگی کشور و آلات‌ به‌نظر می‌رسد که در قاچاق‌ اموال تاریخی،اعمال مقدماتی‌ به مثابه اعمال نهایی تلقی‌ می‌شود و با احراز قصد مرتکب مبنی‌بر خارج کردن‌ اموال موردنظر از کشور و احراز عملیاتی نظیر جاسازی‌ در چمدان،جرم تحقق می‌یابد و ادوات حفاری به نفع دولت محکوم می‌شود. م. ع‌12،فروش شی‌ء منقول ثبت شده در فهرست آثار ملی بدون رعایت ترتیبات قانونی جرم بوده و مستوجب سه ماه تا یک سال حبس می‌باشد و خریدن آن نیز به حکم ماده(9)قانون‌ حفظ آثار ملی،مستلزم جزای نقدی است. م. ا،مقرر می‌دارد: «هر کس به اراضی و تپه‌ها و اماکن تاریخی و مذهبی که به‌ ثبت آثار ملی رسیده و مالک خصوصی نداشته باشد تجاوز کند،به‌ شش ماه تا سه سال حبس محکوم می‌شود مشروط بر آنکه سازمان‌ میراث فرهنگی کشور قبلا حدود و مشخصات این قبیل اماکن و مناطق را در محل تعیین و علامتگذاری کرده باشد. فرهنگی را که در تصویر صفحه مراجعه شود) فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است و یا تزیینات،ملحقات، تأسیسات و لوازم،خطوط و نقوش و به‌طور کلی هر چیزی را که در این اماکن موجود است و عرفا جزء آن محسوب می‌گردد و مستقلا هم واجد حیثیت فرهنگی،تاریخی یا مذهبی است را خراب کند، به حبس یک تا ده سال محکوم می‌شود.”