سرقت در نظامهای حقوقی ایران و انگلستان

نویسنده : میر محمد صادقی، حسین ؛

(‎5 صفحه – از 9 تا 13 )

خلاصه ماشینی: (5)بنابراین ملاحظه می‌شود که از نظر تعریف ارائه شده برای”مال غیر”مقررات حقوق انگلستان به گونه‌ای است که باعث گسترده‌تر شدن مفهوم جرم سرقت در حقوق انگلیس نسبت به حقوق ما می‌گردد. (16) در واقع اگر منظور قانونگذار از پنهانی بودن سرقت آن بود که هیچ کس نباید شاهد جریان سرقت بوده باشد،بین این شرط و بند 1 ماده 199 قانون مجازات اسلامی،که یکی از راههای ثبوت سرقت را شهادت دو مرد عادل دانسته است،تضاد پیدا می‌شد،چرا که قانونگذار«از یک سو»عملی را سرقت (مستوجب حد)دانسته بود که هیچ کس آن را مشاهده نکرده باشد و«از دیگر سو»سرقت مستوجب حد را با شهادت دو مرد عادل که ارتکاب آن را مشاهده کرده‌اند قابل اثبات اعلام شرط تقارن زمانی عناصر مادی و روانی هر چند صراحتا در قانون مورد ذکر قرار نگرفته است،لکین در هر حال جرم باید در یک لحظه از زمان تحقق یابد. در مورد این که آیا چنین شرطی در حقوق ما نیز وجود دارد یا خیر حکم صریحی در قانون مشاهده نمی‌کنیم لیکن با توجه به بند 14 ماده 198 قانون مجازات اسلامی که یکی از شرایط سرقت مستوجب حد را آن می‌داند که”سارق مالی را به عنوان دزدی برداشته باشد”به نظر می‌رسد که اگر کسی مال غیر را نه به قصد تملک بلکه به منظور استفاده موقت و باز گردانیدن آن به مالک پس از رفع حاجت بردارد نتوان گفت که وی مال را”به عنوان دزدی”برداشته است.