پاک نمایی یا تطهیر اموال کثیف ناشی از جرم

نویسنده : میر محمد صادقی، حسین ؛

(‎26 صفحه – از 145 تا 170 )

خلاصه ماشینی: “این گونه بانک‌ها برای جلب سرمایه‌های کلان‌ سپرده‌گذاران ناسالم از اخذ اوراق شناسایی کامل یا گزارش‌کردن موارد مشکوک به مقامات‌ دولتی خودداری می‌کنند و بدین وسیله بهترین امکان را در اختیار قاچاقچیان مواد مخدر برای پول‌شویی قرار می‌دهند،زیرا هر گاه کثیف در ابتدای ورود به سیستم بانکی کشف‌ نشود پس از آن با انتقال‌های کامپیوتری و تلگرافی سریع و پی‌درپی می‌تواند به بانک‌ها و حساب‌های مختلف برده شود و کشف آن بسیار مشکل گردد،چرا که مثلا در آمریکا روزانه‌ یک ترلیون دلار و چهارصدهزار معامله وارد سیستم اتاق‌های تهاتر بانکی می‌شود؛یا در یک مورد اخیر،پنهان‌سازی نقل و انتقال غیرقانونی پول،مؤسسات بانکی و غیربانکی چهل‌ کشور جهان دربر گرفته بود1 بنابراین کنترل پول درست مثل کنترل انسانی است که قصد ورود غیرمجاز به داخل‌ یک کشور را دارد. البته ناگفته پیدا است که کشور ما نیز،مثل سایر کشورهایی که در نظام بانکی آنها محدودیت‌های ـارزی حاکم است،محل جذابی برای پول‌شویان بین‌المللی محسوب‌ نمی‌شود تا مایل باشند که با استفاده از بانک‌های ایران پول‌های کثیف خود را تطهیر و آنها را وارد شبکه بانکی بین‌المللی نمایند،ولی در هر حال نباید فراموش کرد که،اولا،عمل تطهیر پول ممکن است توسط باندهای داخلی و نسبت به پول ملی نیز انجام گیرد و خود به همین‌ دلیل است که در برخی از کشورها مثل آمریکا-به موجب«قانون کنترل پول‌شویی»مصوب‌ سال 1986-مل پول‌شویی در دو شق داخلی و بین‌المللی آن جرم شناخته شده است.”