تیر اندازی پلیس در ایران قسمت پایانی

نویسنده : جوکار، حمید ؛

(‎7 صفحه – از 23 تا 29 )

خلاصه ماشینی: “مادۀ 4 قانون بکارگیری بیان داشته است:«مأمورین انتظامی برای اعادۀ نظم و کنترلراه‌پیمایی‌های غیر قانونی،فرونشاندن شورشو بلوا و ناآرامی‌هایی که بدون بکارگیری سلاحمهار آنها امکان‌پذیر نباشد،حق بکارگیری سلاحرا به دستور فرماندۀ عملیات،در صورت تحققشرایط زیر دارند: الف)قبلا از وسایل دیگری مطابق مقرراتاستفاده شده و مؤثر واقع نشده باشد؛ ب)قبل از بکارگیری سلاح با اخلالگران وشورشیان نسبت به بکارگیری سلاح اتمامحجت شده باشد. ابهاماتی نیز در این قسمت از قانون وجود دارد؛مثلا این‌که مأموران و یا فرماندۀ عملیات چگونهبه رئیس شورای تأمین استان و یا شهرستاندسترسی پیدا کند؟یا این‌که رئیس شورایتأمین رأسا و یا با هماهنگی سایر اعضا اتخاذتصمیم می‌نماید؟ ز)تیراندازی به سمت وسایل نقلیه مطابق مادۀ 6 قانون بکارگیری سلاح،تیراندازیبه سوی وسایل نقلیه به منظور متوقف ساختنآنها توسط مأمورین موضوع این قانون در مواردزیر مجاز است: الف)در صورتی که وسیلۀ نقلیه بنا به قرائن ودلایل معتبر یا اصطلاعات موثق مسروقه یا حاملافراد متواری یا اموال مسروقه یا کالای قاچاقیا مواد مخدر و یا به طور غیر مجاز حاصل سلاحو مهمات باشد؛ ب)در صورتی که از وسیلۀ نقلیه برای تهاجمعمدی به مأمورین یا مردم استفاده شده باشد. اما این سؤال مطرح است که اولا نحوۀ تیراندازی به وسایل نقلیۀ دریایی و قایق‌های حامل قاچاقانسان،کالا یا مواد مخدر و یا سایر مواردیکه مجوز قانونی تیراندازی وجود دارد،چگونهاست؟آیا امکان رعایت اصول اولیۀ تیراندازیکه به آن اشاره شد،در دریا نیز وجود دارد؟ثانیاآیا در مناطقی که از چهارپایان(مثلا شتر درشرق کشور)برای حمل قاچاق یا مواد مخدر وسایر موارد استفاده می‌شود،امکان تیراندازیتوسط مأمورین وجود دارد؟و در صورت امکانتیراندازی،نحوۀ انجام این عمل چگونه است؟ در خصوص موضوع اول نظریۀ مشورتی ادارۀ کلامور حقوقی و اسناد قوۀ قضاییه قابل توجه است.”