بررسی ماده (2) قانون وظایف و اختیارات رئیس قوه ی قضائیه مصوب 1378

نویسنده : پور قهرمانی گلتپه، بابک ؛

(‎4 صفحه – از 53 تا 56 )

خلاصه ماشینی: “2ـ نحوه‌ی اعمال ماده (2) قانون وظایف و اختیارات رئیس قوه‌ی قضاییه هر چند نحوه‌ی اعمال ماده‌ی مذکور به طور صریح مشخص نشده است، ولی با توجه به مفاد این ماده در صورت احراز وقوع خلاف بودن رأی با شرع از سوی رئیس قوه‌ی قضاییه،نیاز نیست به قاضی صادرکننده رأی تذکر داده شود و همچنین نمی‌تواند خود رأسا آن را نقض کند؛بلکه آن را برای بررسی مجدد به مرجع صالح ارجاع می‌دهد . هر چند ممکن است ادعا شود که مرجع صالح مکلف به تبعیت از نظر رئیس قوه‌ی قضاییه نیست و رأی ممکن است تأیید شود و این با اعتبار قطعی احکام منافات دارد،ولی درجواب باید گفت با توجه به اینکه رئیس قوه‌ی قضاییه که عالی‌ترین مقام قضایی است و متخصص و مجرب در امور شرع است و احتمال نقض احکام از سوی او بیشتر است، مصلحت در این است که اجرای احکام تا رسیدگی نهایی موقوف شود. ولی اگر رأی اجرا شده باشد و رئیس قوه‌ی قضاییه بر طبق ماده‌ی فوق‌الذکر، اعلام خلاف بین شرع کند و این حکم در مرجع صالح نقض شود، با توجه به اینکه رأی صادره اصلا از ابتدا قابلیت اجرایی نداشته ولی در اثر تقصیر یا خطای قاضی بر خلاف واقعیت اجرا شده است، باید اصولا اعاده به وضع سابق شود و در اجرای این حکم اگر ضرری مادی یا معنوی متوجه کسی گردد،باید به نحوی جبران گردد.”