بررسی تطبیقی ماده ی 5 قانون مجازات اسلامی سابق و فعلی

نویسنده : رحیمی میلاشی، رحیم ؛

(‎11 صفحه – از 39 تا 49 )


چکیده:
‌‌‌حفظ‌و‌حراست‌از‌حاکمیت‌داخلی‌کشور‌و‌نیز‌تامین‌ابعاد‌مختلف‌ امنیت‌افراد‌جامعه‌از‌وظایف‌دولت‌ها‌به‌شمار‌می‌آید.‌از قدیم‌الایام‌نظام‌عدالت‌کیفری‌کشورها،‌با‌حساسیت‌ویژه‌ای‌در‌مقام‌پاسخ‌دهی‌علیه‌تهدیدکنندگان‌نظم‌عمومی‌و‌حاکمیتبرخاسته‌است‌و‌نه‌تنها‌مجازات‌سنگین‌بر‌عاملین‌چنین‌جرایم‌خطرناک‌اعمال‌می‌شود،‌بلکه‌در‌زمینه‌مقررات‌شکلی‌ناظر‌بر‌این‌نوع‌جرایم‌نیز‌تغییرات‌محسوسی‌به‌وجود‌آمده‌است.‌به‌لحاظ‌اهمیت‌موضوع،‌دولت‌ها‌با‌تصویب‌قوانین‌به‌خود‌حقداده‌اند‌چنان‌چه‌بیگانه‌ای‌در‌خارج‌از‌کشور‌مرتکب‌جرایم‌علیه‌امنیت‌کشورش‌شود،‌صلاحیت‌رسیدگی‌و‌مجازات‌فردمجرم‌را‌داشته‌باشند.‌هم‌چنین،‌در‌هنگام‌اعمال‌صلاحیت‌واقعی،‌باید‌محاکمه‌قبلی‌مرتکب‌جرم‌را‌در‌کشور‌محل‌وقوع‌درنظر‌بگیرند‌که‌در‌این‌خصوص‌هم‌رویه‌ها‌متفاوت‌بوده‌و‌معمولا‌برای‌جرایمی‌که‌علیه‌امنیت‌و‌منافع‌اساسی‌و‌حیاتی‌یک‌کشور‌باشد،‌اصل‌عدم‌منع‌محاکمه‌مجدد‌مورد‌توجه‌قرار‌نمی‌گیرد.‌قانون‌گذار‌ایران‌اسلامی‌به‌موجب‌ماده‌ی‌5‌قانون‌مجازاتاسلامی،‌سابق‌و‌فعلی‌این‌حق‌را‌که‌اصطلاحا‌صلاحیت‌حمایتی‌نام‌دارد،‌برای‌مراجع‌قضایی‌محفوظ‌می‌داند.‌البته‌این‌ماده از‌قانون‌مصوب‌1370‌و1392 ارای‌نقاط‌قوت‌و‌ضعفی‌است‌که‌دراین‌مقاله‌سعی‌شده‌تا‌ضمن‌تطبیق‌به‌شرح‌آن‌ها‌بپردازد.

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

*

code