زندان از دیدگاه زندانیان/ گردآوری و ارسال نامه ها از سوی معاونت حقوقی و قضائی سازمان قضائی نیروهای مسلح

(‎4 صفحه – از 53 تا 56 )

خلاصه ماشینی: “بیش‌تر مردم طوری زندان را تعریف می‌کنند که انگار آخر دنیا است ولی به نظر من زندان راهی است برای شروع زندگی،راهی که به زندگی شرافتمندانه ختم می‌شود:البته اگر برداشت درستی از آن شود و سعی کنیم از کارها و حرف‌های خوب این مکان چیزهایی یاد بگیریم نه از کارهای خلاف و کثیف آن. پدر و مادر و همه کسانی که با آن‌ها سروکار دارم؛از همه آن‌ها بیش‌تر به مقام والای پدر و مادرپی بردم زندان در چه مواقعی برای انسان خوب است؟ زندان در مواقعی بسیار خوب است که جوانان یا افراد دیگر از خود ناامید شده و سرگردان هستند؛پس به این‌جا آمده و در ذهن خود فکرهای گوناگون می‌پرورانند و خود را درمی‌یابند و امیدوارتر از قبل و با تصمیمی جدی به سوی زندگی شرافتمندانه خیزش برمی‌دارند و با جهشی انسانی و خدا پسندانه به قله سربلندی و سرافرازی رسیده، زندگی عادی و معمولی و در عین حال در کمال انسانیت را شروع می‌کنند. اگر پسر باشد،برای جبران این کمبود مجبور می‌شود با رفیق‌های ناباب درافتد و عاقبت چیزی جز پشیمانی نداشته باشد و اگر دختر باشد برای کمبود این مهم حتی شده که عفت و حجاب خود را زیر پا می‌گذارد و عفاف خود را از دست می‌دهد و ولگرد و آواره‌های خیابان‌ها و محتاج یک تکه نان می‌گردد و عاقبت اگر علت را بپرسی مقصر«خانواده»را معرفی می‌کنند خانواده‌هایی که شده در جلوی اولاد خود اعم از دختر یا پسر به فیلم‌های کذب و به این نتیجه رسیدم که، در صورت آزادشدن از این‌جا سرم را به زیر بیندازم و غرورم را زیر پا بگذارم و زندگی خود را از نو شروع کنم و خدمت مقدس سربازی را به پایان برسانم؛ به دنبال آینده‌ای که خدا برایم رقم زده بروم تا ببینم چه خواهد شد و به کجا ختم می‌شود.”