مطبوعات و جرائم مطبوعاتی/ قسمت اول

نویسنده : کاوه، محمد سعید ؛

(‎5 صفحه – از 48 تا 52 )

خلاصه ماشینی: “در ماده یک این قانون،روزنامه و مجله از طریق اهداف انتشار آن‌ها تعریف شده است: «روزنامه یا مجله نشریه‌ای است که برای روشن ساختن افکار مردم در زمینه‌های مختلف اجتماعی،سیاسی،علمی یا ادبی و ترقی دادن سطح معلومات عامه و نشر اخبار و اطلاعات و مطالب عام المنفعه و انتقاد و صلاح‌اندیشی در امور عمومی به‌طور منظم و در مواقع معین طبع و منتشر می‌گردد». در قانون مطبوعات سال 1358 در تعریف مطبوعات در ماده یک چنین آمده بود:«از لحاظ قانون،مطبوعات عبارت است:نشریاتی که به‌طور منظم و درواقع معین با نام ثابت و تاریخ و شماره و ردیف چاپ منتشر می‌شود و اخبار و اطلاعات و دیدگاه‌های گوناگون در زمینه‌های اجتماعی،سیاسی،اقتصادی، دینی،فرهنگی و هنری را به آگاهی عموم می‌رساند و از این راه به روشن ساختن افکار عمومی و بالا بردن سطح دانش در رشته خاص کمک می‌کند». ماده دوم این قانون،در تعریف جرم در معنای عام،مطبوعات شامل هر نوع کتاب،مقاله، جزوه و نوشته‌ای است که به چاپ رسیده باشد؛اما در معنای خاص،مطبوعات شامل نشریاتی است که به‌طور منظم و مداوم با نام ثابت و تاریخ و شماره ردیف، در موضوعات مختلف انتشار می‌یابد و نیاز به مجوز خاصی دارد که با طی تشریفات خاص اعلام می‌گردد مطبوعاتی مقرر می‌داشت:«جرمی که از طریق کتاب یا مطبوعات مرتب الانتشار واقع شود،جرم مطبوعاتی است». فصل سوم از لایحه قانونی مطبوعات 1334،بدون تعریف جرم مطبوعاتی،با ذکر انواع جرایم،در مقام تعیین مجازات آن‌ها برآمده؛ ولی در فصل پنجم که اختصاص به دادرسی مطبوعاتی دارد،جرم مطبوعاتی در ماده 30 به شرح زیر تعریف شده است:«جرم مطبوعاتی عبارت است از:توهین و افترا به وسیله روزنامه یا مجله یا نشریه از لحاظ ارتباط با مقام یا شغل رسمی یا رویه اداری یا سیاسی به شخص یا اشخاص…”