تبدیل اجباری حبسهای کوتاه مدت به جزای نقدی

نویسنده : قهرمانی، عسگر ؛

(‎8 صفحه – از 45 تا 52 )

خلاصه ماشینی: “در اینجا شبهه‌ای مطرح می‌گردد و آن این‌ بیشتر جرایمی که در مورد آنها مجازات حبسی که حداقل آن کمتر از 91 روز و حداکثر آن بیش از این مدت باشد پیش‌بینی شده،از جرایم مهمی هستند که ارتکاب آنها موجب ایراد لطمات عمده و گاهی جبران‌ناپذیر به نظم‌ عمومی جامعه می‌شود که آیا مقنن صرف تخلفات رانندگی مانند رانندگی بدون داشتن گواهینامه یا رانندگی با وسیله نقلیه‌ای که دستگاه ثبت سرعت آن‌ دستکاری شده را مدنظر داشته است یا جرایم‌ ناشی از تخلفات رانندگی مانند قتل یا صدمه‌ بدنی یا جراحاتی که در اثر خطای در رانندگی‌ رخ می‌دهند؛و در مواد(714)تا(717) علاوه بر پرداخت دیه،مجازات تعزیری برای‌ آنها پیش‌بینی شده را نیز در بند”3″قانون‌ وصول برخی از درآمدهای دولت،مورد حکم‌ قرار داده است؟ اگر بخواهیم مطابق با نص بند”1″پاسخ‌ دهیم،از آنجایی که در این بند،قید «مجازاتهای تعزیری موضوع تخلفات‌ رانندگی»آمده است،جرایم ناشی از این‌ تخلفات مشمول بند فوق قرار نمی‌گیرند؛اما با توجه به هدف قانون که ارفاق قائل شدن‌ نسبت به متخلفان در امر رانندگی و حفظ وضعیت و موقعیت اجتماعی و پیشگیری از تأثیر سوءو مخرب زندان زندان بر روی آنها و همچنین کاستن از جمعیت کیفری زندانها بوده،و یا در نظر گرفتن حکم تبصره ماده‌ (718)قانون مجازات اسلامی که در آن چنین‌ آمده:«اعمال مجازات موضوع مواد 714 و 718 این قانون از شمول بند یک ماده(3) قانون وصول برخی از درآمدهای دولت و مصرف آن در موارد معین(مصوب‌ 28/12/1373)مجلس شورای اسلامی‌ مستثنی می‌باشد»،باید عنوان نمود که‌ قسمت دوم بند”1″،شامل تخلفات رانندگی‌ و جرایم ناشی از تخلفات،هر دو می‌باشد.”