انتقال ضمان در بیع بین المللی کالا (مطالعه تطبیقی) (قسمت پایانی)

نویسنده : کریم کاشی آرانی، رضا ؛

(‎4 صفحه – از 41 تا 44 )

خلاصه ماشینی: “14-قلمرو اجرای قسمت آخر ماده‌ (68)کنوانسیون: این سئوال نیز مطرح شده است که آیا استثنای مذکور در قسمت آخر ماده(68)، تنها در مورد اخیر(موردی که ضمان،”به علت اقتضای شرایط و اوضاع و احوال‌”،از تاریخ تحویل کالا به متصدی حمل و نقل،به‌ خریدار منتقل می‌شود)قابل اجرا است،یا شامل قسمت اول(انتقال ضمان از تاریخ‌ انعقاد قرارداد)نیز می‌شود؟کارهای مقدماتی‌ زیاد مسأله را روشن نمی‌کند. در صورتی که پس از رسیدن کالا در حقوق ایران،عیوب‌ پنهانی مبیع در زمان عقد، به خریدار حق می‌دهد که‌ معامله را فسخ کرده و یا برای جبران زیانی که به او وارد شده با اخذ ارش از فروشنده،مبیع معیوب‌ را قبول کند به مقصد،معلوم شود که یک سوم کالا در طی‌ حمل،یعنی پس از انتقال ضمان به خریدار، خسارت دیده ولی از دو سوم بقیه،نصف آن‌ تطبیق نمی‌کند،و این عدم تطبیق(نسبت به‌ کل قرارداد)نقض اساسی‌زاست،طبق مفاد ماده(70)،خریدار حق دارد تعویض کالایی را که مطابقت ندارد درخواست کند(بند 2 ماده‌ 46)،یا ثمن را کاهش دهد(ماده 50)،یا قرارداد را فسخ کند(ماده 49)،بدون آنکه‌ فروشنده بتواند به انتقال ضمان درمورد قسمت خسارت دیده استناد نماید. از این‌رو است که‌ ماده(70)،نمی‌گوید که در مورد نقض‌ در حقوق فرانسه،طبق‌ بند”2″ماده(1647) قانونی مدنی این کشور،اگر مبیع در اثر حادثه خارجی یا تقصیر خریدار تلف شود،حق‌ درخواست فسخ خریدار ساقط می‌شود،لیکن حق بر ارش باقی می‌ماند زیرا تلف‌ مبیع نباید موجب شود که‌ او جنسی را گرانتر از بهای‌ متعارف آن بخرد اساسی قرارداد از جانب فروشنده،ضمان‌ بر عهده خود او باقی می‌ماند-که در این‌ صورت فروشنده مجبور است کاهش قیمت‌ بیشتری را تحمل کند-بلکه می‌گوید که‌ قواعد مربوط به ضمان،مانع از توسل مشتری‌ به وسایلی نمی‌شود که خریدار در مورد نقض‌ قرارداد در اختیار دارد.”