ماهیت و خصوصیت جایگاه دیوان داوری دعاوی ایران و ایالات متحده آمریکا/ قسمت سوم

نویسنده : بردبار، محمد حسن ؛

(‎4 صفحه – از 32 تا 35 )

خلاصه ماشینی: “هشت ماده گنجانده شده در بیانیه حل و فصل دعاوی عمدتا شامل مقرراتی در خصوص تأسیس یک دیوان داوری‌ بین المللی،یعنی دیوان داوری دعاوی ایران- ایالات متحده‌”6برای تصمیم گیری نسبت به‌ آن دسته از دعاوی که ظرف 6 ماه از تاریخ 12ژانویه 1981 از طریق مذاکره،حل و فصل‌ نمی‌شدند می‌باشد7ماده دو قابل رسیدگی‌ بودن دعاوی اصلی و متقابل توسط دیوان‌ داوری مذکور را پیش بینی نمده و تصریح‌ می کند که دعاوی اتباع هر کشور علیه‌ کشور دیگر باید از(الف)دیون،(ب) قراردادها،شامل اعتبارات اسنادی یا ضمانت‌ نامه بانکی و(ج)مصادره یا سایر اقدامات مؤثر در حقوق مالی،ناشی شده باشند. 22که در هر حال بحث از همهء جنبه‌ های قواعد دیوان و مراحل مختلفی که یک‌ پرونده طی می‌کند مطالبی است که از حوصلهء نوشته حاضر خارج استـ ب)انتخاب قواعد آنسیترال 14)-بنا به دلایل متعدد،دولتین‌ متعاهدین در بیانیه های الجزایر توافق نمودند که اولا اعضاء دیوان داوری نه نفر باشند و ثانیا به عنوان قواعد داوری در خصوص‌ نصب داوران و اجرای فعالیت‌های دیوان‌ مقررات داوری کمیسیون سازمان ملل متحد دربارهء حقوق تجارت بین المللی(آنسیترال)، مورد استفاده قرار گیرد23البته پس از اینکه‌ اصلاحات ضروری توسط طرفین یا دیوان به‌ منظور حصول اطمینان از اجرای صحیح‌ بیانیه‌ها24در مقررات مذکور صورت گرفت. برای هر دو کشور ایران و ایالات‌ متحده که هر کدام متعلق به یکی از این دو سیستم مختلف حقوقی هستند،کافی بود که‌ آنها را ترغیب به انتخاب قواعد آنسیترال به‌ عنوان مقررات آیین دادرسی دیوان بنماید28 ادامه دارد پاورقی (1)-از نظر دولت امریکا،این ماده فقط نشان دهندهء سیاست جاری‌ امریکا در قبال ایران بود.”