موقعیت خطای جزائی در اثبات مسؤولیت کیفری
نویسنده : ولیدی، محمد صالح؛
(15 صفحه – از 50 تا 64 )
خلاصه ماشینی: “بنابراین در حقوق اسلامی مجموعه عواملی که درخصوص رابطه سببیت باید مورد توجه قرار گیرد در فرمول زیر بیان میشود: عدم مانع شرط سبب-علت تامه جرم ناگفته نماند که این مفاهیم و اصطلاحات درعین‌آنکه راهنمای مناسبی برای اثبات رابطهء سببیت بین فعل مرتکب و صدمه وارده محسوب میشود،لکن چون تبیین حدومرز و میزان تأثیر آنها به سادگی و آسانی صورت‌پذیر نیست،در نتیجه اختلاف نظرهائی در این باره پدید آمده است،بعضی اسباب قریب و نزدیک به حادثه را در رابطهء سببیت مورد توجه قرار داده و برخی به اسباب اصلی و مقدم توجه نموده‌اند. عده‌ای از متأخران نیز معتقدند که مستفاد از اخبار و روایات آن است که در وقوع جرم بطورکلی نه ایجاد سبب میزان است و نه ایجاد شرط،بلکه میزان کلی و مراد از تسبیب درخصوص اثبات رابطهء سببیت میان فعل مرتکب و نتیجهء حاصله،ایجاد مقدمه برای وقوع جرم است،مشروط براینکه مقدمه مذکور از اموری باشد که با ایجاد آن بتوان خطای جزائی مرتکب را احراز کرد و نیز بر اثر ایجاد آن بتوان وقوع صدمه و زیان به دیگری را احتمال داد اعم از اینکه مقدمه مورد بحث سبب باشد یا شرط و سبب قریب و مستقیم باشد و یا سبب بعید و با واسطه3 باتوجه به آنچه گذشت روشن میشود که در نظام کیفری اسلامی چنانچه بتوان میان خطای جزائی مرتکب و صدمهء وارده ملازمهء عرفی احراز نمود این امر موجب مسئولیت کیفری مرتکب میشود.”
کلید واژه های ماشین
آخرین دیدگاه‌ها