گزینش و تفاوت آن با قضاوت

نویسنده : میرمحمدی؛

(‎10 صفحه – از 19 تا 28 )

خلاصه ماشینی: “3 در این دو حدیث که آیهء مورد نظر را به عصر امام زمان(ع)تطبیق فرموده‌اند محتمل‌ است که گفته شود از جمله زمانهائیکه حکومت بدست صالحان خواهد افتاد عصر امم زمان(ع) میباشد اما این وعده منحصر به زمان مذکور نیست بلکه ممکن است قبل از آن نیز حکومتهائی‌ تشکیل بشود و اختیار آن در دست بنده‌های صالح خدا باشد. قاضی احقاق حقوق و اجراء حدود و قصاص را در اختیار دارد و در احادیث شریفه حکم او را حکم الله دانسته‌اند و اگر به حکم او اهانت شود،مانند آنست که به حکم خداوند استخفاف شده است‌3 نتیجه آنکه گزینش این قبیل مسئولان،از حیث صلاحیت علمی و نیز از جهت صلاحیت‌ دینی و تقوائی کاری بسیار دشوار است و کوچکترین تسامحی در انتخاب فاجعه‌آمیز خواهد بود. الجواهر ج 04 ص 8 (8)-و فی الدورس:ولایة شرعیة علی الحکم و المصالح العامة من قبل الامام ع و لعله اولی من الاول‌ ضرورة اعمیة مورده من خصوص اثبات الحقوق کالحکم بالهلال و نحوه و عموم المصالح-جواهر ج 04 ص 9 حضرت امام دام ظله نیز قضا را بمانند تعریف اول نموده‌اند،یعنی آنرا منحصر در رفع‌ خصومت کرده‌اند1اشکال دیگری که بر تعریف اول وارد است اینکه هرگاه حاکم شرع‌ حکمی را در مقام اجراء حدود صادر کند حکم قضائی نیست مثلا اگر برای حاکم شرعی‌ ثابت شود که کسی مشروب خورده است و حکم داد تا هشتاد تازیانه بر او بزنند حکم‌ قضائی نیست مگر اینکه گفته شود قائلین به این تعریف ملتزمند که این قبیل احکام، احکام قضائی نیستند بلکه احکام ولائی‌اند که از طرف امام معصوم باهلش اعطاء شده است‌ و اشکالی ندارد.”