تأثیر متواری بودن متهم اصلی در رسیدگی به اتهام معاون جرم، در پرتو نقد و بررسی یک حکم

نویسنده : یوسفی، ابولفضل ؛ دهقانی، طاهره ؛

(‎6 صفحه – از 103 تا 108 )

خلاصه ماشینی: شعبه 4 دادگاه تجدیدنظر تهران در مقام رسیدگی به تجدیدنظرخواهی متهم، درخصوص تأثیر متواری بودن متهم اصلی در رسیدگی به اتهام معاون جرم حکم صادر است که «تا زمان حضور متهم اصلی و رسیدگی به اتهام وی، احراز وحدت قصد و اقتران زمانی بین عمل مباشر و معاون جرم را نمی‌توان محرز دانست». 2. نقد و بررسی مبانی استدلال دادگاه تجدیدنظر همان‌گونه که بیان شد، دادگاه تجدیدنظر بر این عقیده است که در فرض متواری بودن و عدم دسترسی به متهم اصلی نمی‌توان با کیفرخواست و نیز محاکمه غیابی، وحدت قصد و اقتران زمانی بین عمل معاون و مباشر جرم را محرز دانست. متأسفانه دادگاه تجدیدنظر درباره استدلال مزبور توضیح روشنی ارائه نکرده و صرفا مرقوم داشته است: «تا زمان حضور وی (متهم اصلی) و رسیدگی به اتهام وی، احراز وحدت قصد و اقتران زمانی بین عمل مباشر و معاون را نمی‌توان محرز دانست».