تخلیه اماکن تجاری به دلیل انتقال به غیر بین مستاجرین شرعی

نویسنده : اسدی آقبلاغی، عبدالرضا ؛

(‎16 صفحه – از 61 تا 76 )

خلاصه ماشینی: ) به خواسته تخلیه دو باب مغازه جزء پلاک ثبتی 336 فرعی از 138 اصلی واقع در بخش 12 تهران به لحاظ انتقال به غیر و خسارت دادرسی نظر به اینکه خواهان‌ها اعلام نموده‌اند که مالک مشاعی مغازه‌های مذکور می‌باشند که وفق قرارداد عادی مورخ 30/7/1354 به خواندگان اجاره داده‌ایم ولیکن خوانده ردیف دوم مورد اجاره سهم خود را به خوانده ردیف اول انتقال داده است در حالی‌که حق انتقال به غیر را نداشته است دادگاه با توجه به اینکه خوانده ردیف اول نسبت به سه‌دانگ پلاک مذکور ذی‌نفع می‌باشد و تخلیه ملک موجب تضییع حقوق احتمالی وی می‌باشد و طرح دعوی با کیفیت معنونه قابلیت استماع ندارد لذا دادگاه مستندا به ماده 2 قانون آیین دادرسی مدنی قرار رد دعوی خواهان‌ها را صادر و اعلام می‌نماید. ب. ) از دادنامه شماره 877ـ‌27/12/1390 شعبه 146 دادگاه عمومی حقوقی تهران مبنی بر قرار رد دعوای نخستین به خواسته تخلیه دو باب مغازه جزء پلاک ثبتی 336 فرعی از 138 اصلی واقع دربخش 12 تهران به لحاظ انتقال سهم مورد اجاره شریک مستأجر به مستأجر دیگر متضمن هیچ‌یک از بندهای ماده 348 قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی نبوده و دادنامه تجدیدنظرخواسته شایسته تأیید است. حال سوالاتی که مطرح می‌شود عبارتند از: اولا: شرایط و ارکان دعوای تخلیه به جهت انتقال به غیر کدامند؟ ثانیا: آیا شخصیت و قدرالسهم مستأجر برای موجر در عقد اجاره اهمیت دارد؟ ثالثا: کلمه «دیگری» و «غیر» در این مواد شامل مستأجر مشاعی نیز می‌گردد یا خیر؟ رابعا: آیا انتقال مورد اجاره به شریک مشاعی از جهات تخلیه به لحاظ انتقال به غیر محسوب می‌گردد یا خیر؟ در این مقاله با محوریت سوالات فوق بر آنیم به نقد و بررسی رأی صادره از شعبه 146 دادگاه عمومی حقوقی تهران و شعبه 56 دادگاه تجدید نظر استان تهران بپردازیم.