نگرشی نو بر جایگاه قاعده منع تحصیل دلیل در دادرسی‌های حقوقی و کیفری

نویسنده : منصوری شیخ جان، بهزاد ؛

(‎10 صفحه – از 27 تا 36 )


چکیده:
یکی‌از‌مسایل‌قابل‌تامل‌در‌فرایند‌دادرسی‌حقوقی‌و‌کیفری‌تحصیل‌دلیل‌توسط‌مقام‌صلاحیت‌دار‌برای‌کشف‌واقع‌و‌رسیدن به‌حقیقت‌است.‌در‌امور‌حقوقی،‌با‌توجه‌به‌این‌که‌«بار‌دلیل‌بر‌دوش‌مدعی‌است»،‌قاضی‌نقش‌فعال‌و‌پرتحرکی‌ندارد.‌هرچندمطابق‌ماده‌ی‌199 آ.د.م‌دادگاه‌علاوه‌بر‌رســیدگی‌به‌دلایل‌مورد‌اســتناد‌طرفین‌دعوی،‌می‌تواند‌هرگونه‌تحقیق‌یا‌اقدامی‌که برای‌کشف‌حقیقت‌لازم‌می‌داند،‌انجام‌دهد؛‌ولی‌این‌اختیار‌جنبه‌استثنایی‌داشته‌واصولا‌«قاعده‌منع‌تحصیل»‌در‌امور‌حقوقیمجری‌است.‌در‌مقابل‌تحصیل‌دلیل‌در‌امور‌کیفری‌نقش‌سازنده‌ای‌را‌در‌روند‌رسیدگی‌ایفاء‌می‌کند،‌به‌طوری‌که‌قاضی‌را اعم‌از‌مقام‌تعقیب،‌تحقیق‌و‌دادگاه‌در‌کشــف‌واقع‌و‌رســیدن‌به‌حقیقت‌یاری‌می‌کند.‌قاعده‌معروف‌«منع‌تحصیل‌دلیل»‌در فرایند‌دادرســی‌کیفری‌به‌«وظیفه‌تحصیل‌دلیل»‌تبدیل‌شــده‌اســت‌و‌مقام‌قضایی‌را‌ملزم‌می‌نماید‌تا‌دلایل‌را‌گردآوری‌کند. ولی‌این‌امر‌مقید‌به‌این‌است‌که‌دلایل‌و‌نحوه‌تحصیل‌آن‌ها‌مشروع‌و‌قانونی‌باشد.‌با‌این‌حال‌در‌خصوص‌بطلان‌ادله‌ای‌که به‌صورت‌غیرقانونی‌تحصیل‌شده‌به‌جز‌در‌موارد‌استثنایی،‌قانون‌گذار‌مقررات‌روشن‌و‌واضحی‌ندارد.

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

*

code