زندان از دیدگاه زندانیان

(‎3 صفحه – از 87 تا 89 )

خلاصه ماشینی: “به نظر من یکی از راههای خودسازی در این‌ ندامتگاه این است که انسان،با در اختیار داشتن وقت زیاد برای فکر کردن به گذشته می‌تواند بفهمد که چه چیزی باعث شده که او به جای‌ اینکه در کنار خانواده خود و در آزادی کامل‌ زندگی کند،به زندان آمده است،شاید انسان‌ بتواند فریب دهد. زندانی-وحید درسی که از زندان آموختم به نام خدایی که مرا خلق کرد و مهر مادری‌ را در ذات و نهاد من قرار داد و روزهای کودکیم‌ را گذراند و دست به گریبان سرنوشت و تقدیر خود شدم و به نام او که تقدیر مرا این چنین‌ خواست که هم اکنون در زندان بنویسم، قدر دانی از نعمت‌های خدا: 1)انسانها معمولی موقعی که بعضی از امکانات و نعمتهای خدا را در اختیار دارند فکر می‌کنند اینان به عنوان وظیفه در اختیار او بوده‌اند ولی وقتی که در محیطی مثل زندان‌ مجبور به زندگی کردن می‌شوند،می‌فهمند که اینها وظیفه‌ای نداشته‌اند و تنها به عنوان‌ یک امانت برای استفاده کردن و فایده در اختیار او قرار داشته‌اند.”