بررسی و تبیین صور شرکت در قتل و فروع آن در فقه و قانون مجازات اسلامی/ قسمت پایانی
نویسنده : صالح ولیدی، محمد ؛
(4 صفحه – از 13 تا 16 )
خلاصه ماشینی: “(1)درباره این برداشت،یعنی در ارتکاب افعال متعددی که از ناحیه دو نفر نسبت به دیگری که هر یک از عملیات آنها به تنهایی برای ازهاق روح و سلب حیات از مجنی‌علیه کافی باشد،همان گونه که استاد بزرگوار در حین تدریس به این مسئله اشاره فرمودند،ممکن است قدری تردید نمود، به نظر می‌رسد که این تردید ناظر به صورتی است که عملیات مباشرین نسبت به مجنی‌علیه در یک زمان واقع نشده باشد؛یعنی بین عملیات مجرمانه نفر اول با عملیات مجرمانه نفر دوم فاصله زمانی وجود داشته باشد و در صورتی که در رسیدگی‌های قضایی این موضوع بر دادگاه معلوم شود که عملیات انجام یافته به قصد کشتن مجنی‌علیه از ناحیه نفر اول از حیث زمان وقوع،مقدم بر ارتکاب عملیات مجرمانه نفر دوم باشد،در این صورت بی تردید باید نفر اول را قاتل دانست و عملیات نفر دوم را از حکم شرکت در قتل مستثنا کرد؛ به دلیل این که بر طبق ادله عمومات قتل، لازمه قتل،وجود شخص زنده در زمان ایراد صدمه از ناحیه مرتکب است ولی در این مثال گرچه نفر دوم به میل و اراده خود و به قصد کشتن مجنی‌علیه به طرف او تیراندازی کرده است اما چون قبلا مجنی‌علیه بر اثر عمل نفر اول به قتل رسیده است و نفر دوم که در زمان بعد از آن و بدون اطلاع از مرگ مجنی‌علیه او را هدف قرار داده است،پس اقدام او از نظر نتایجی که روی جسد به بار آورده است عمل او در حکم خیانت بر مرده محسوب خواهد شد و مشمول حکم ماده(494)قانون مجازات اسلامی،کتاب دیات،یعنی پرداخت دیه جنایت بر مرده خواهد بود.”
آخرین دیدگاه‌ها