مرز قانونی بین تکرار جرم و تعدد جرم/ قسمت اول

نویسنده : طوسی، قاضی ؛

(‎4 صفحه – از 62 تا 65 )

خلاصه ماشینی: “(5-3)تکرار از لحاط مدت زمان: کیفیت مشدده جرم اگر مادی باشد،درباره همه‌ شرکای جرم مؤثر است‌ ولی اگر شخصی باشد، فقط در مورد آن شریکی‌ مؤثر است که در آن‌ وضعیت قرار دارد به‌”دائمی‌”و”موقت‌”،تقسیم می‌شود. مقررات تکرار جرم در ماده(24) قانون مجازات عمومی سابق چنین‌ بود:«هرکس بموجب حکم قطعی به حبس‌ جنحه‌ای یا جنائی محکوم شده و از تاریخ‌ قطعیت حکم تا زمان اعاده حیثیت یا شمول مرور زمان مرتکب جنحه یا جنایت‌ دیگری شود مشمول مقررات تکرار جرم‌ خواهد بود. در ماده‌ (48)قانون مجازات اسلامی،قاعده‌کلی‌ تکرار جرم،نه قید زمان دارد و نه قید درجه جرم؛ولی شرط تحقق آن این است که‌ جرایم قبلی و بعدی دارای مجازات‌ تعزیری و بازدارنده باشند. قاعده کلی تکرار جرم،نه قید زمان‌ دارد و نه قید درجه جرم؛ولی‌ شرط تحقق آن این است که‌ جرایم قبلی و بعدی دارای‌ مجازات تعزیری و بازدارنده باشند همچنین ممکن است در دادگاه نظامی، محکومیت قبلی متهم وقتی ملحوظ نظر قرار گیرد که جرم ارتکابی وی در قانون‌ مجازات عمومی آمده باشد و به‌طور کلی، محکومیت به علت ارتکاب جرایم خاص‌ نظامی که درقانون مجازات عمومی نیامده‌ است،مشمول قواعد تکرار جرم نباشد. از دیدگاه عدالت، این نوع تشدید مجازات مورد اعتراض‌ قرار گرفته‌است: الف:عده‌ای از حقوقدانان‌ -بخصوص طرفداران مکتب‌ نئوکلاسیک-از دیدگاهی واقع‌گرایانه‌ می‌گویند شخصی که عملی را مرتکب‌ شده و مجازات آن را تحمل کرده است، برای ارتکاب جرم بعدی نباید بیش از آن‌ کیفری که آن جرم به دنبال دارد،تنبیه شود.”