آیا می توان در تصادف وسیله نقلیه با عابر پیاده، عابر را مقصر شناخت؟

نویسنده : پور سالویی، عطاء الله فتحعلی ؛

(‎4 صفحه – از 66 تا 69 )

خلاصه ماشینی: “م. ا”-دیات،شرایط عدم‌ تقصیر رانندگان را در تصادف با عابرین‌ پیاده به شرح زیر احصا نموده است که‌ ضمن درج متن ماده،به ترتیب به جزئیات‌ آن نیز اشاره خواهد شد: «در مواردی که عبور عابر پیاده ممنوع‌ است اگر عبور نماید و راننده‌ای که با سرعت مجاز و مطمئنه در حرکت بوده و وسیله نقلیه نیز نقص فنی نداشته است و در عین حال قادر به کنترل نباشد و با عابر برخورد نموده منجر به فوت یا مصدوم‌ شدن وی گردد راننده ضامن دیه و خسارت وارده نیست». در قانون و آیین‌نامه،در تعریف سرعت مطمئنه‌ صراحت خاصی وجود ندارد،لیکن طبق‌ ماده(116)آیین‌نامه راهنمایی و رانندگی‌ که مقرر می‌دارد«رانندگان وسایل نقلیه‌ موظفند در تقاطعهایی که فاقد چراغ‌راهنما یا مأمور انتظامی یا تابلوی ایست می‌باشد در سر پیچها،جاده‌های تنگ و تپه‌ها و بطور کلی در محلهایی که موانعی در مسیر حرکت آنان وجود داشته باشد و همچنین‌ درمواقع رانندگی(برف-باران)و یا مه و یا کولاک و امثال آنها از سرعت وسیله نقلیه‌ تاحدی که بر حسب مورد برای احتزار از خطر یا تصادف ضرورت دارد بکاهند» می‌توان سرعت مطمئنه را چنین‌ تعریف نمود: «سرعت مطمئنه‌ سرعتی است که‌ رانندگان به منظور احتراز از خطر یا تصادف بر حسب‌ مورد انتخاب‌ می‌نمایند. م. ا”-دیات،پس از برشمردن شرایطی،مقرر شده است‌ چنانچه رانندگان رعایت سرعت مجاز و مطمئنه را نموده و وسیله نقلیه آنان نیز دارای نقص فنی‌ مستمر مؤثر در تصادف نباشد و با وجود این شرایط، توانایی کنترل‌ وسیله نقلیه و جلوگیری از برخورد با عابرین‌ پیاده را نداشته‌ باشند؛درصورت‌ وقوع تصادف‌ منجر به فوت و یا جرح،ضامن دیه و خسارت وارده‌ نمی‌باشند.”