سرقت مستوجب حد/ قسمت دوم

نویسنده : یزدانیان، محمد رضا ؛

(‎7 صفحه – از 38 تا 44 )

خلاصه ماشینی: “بنابراین،اگر فردی هتک حرز کند و دیگری فقط مال را ببرد،حد بر هیچ‌کدام‌ جاری نمی‌شود چون خصوصیت هتک‌ اکراه،انجام دادن کاری است‌ بدون رضایت و از روی ترس و ارعاب،و این عامل نفسانی‌ است؛با تهدید به عرض یا ناموس یا مال تحقق می‌یابد حرز منتسب به سارق نمی‌باشد و اولی‌ ضامن حرز است و دومی ضامن مال‌ مسروقه،اگر کسی اجازه ورود به محل‌ حرز را داشته باشد و مرتکب سرقت از حرز شود،حد بر او ثابت نمی‌شود چون‌ ورود با اذن صاحب حرز هتک محسوب‌ نمی‌شود لیکن اگر کسی اجازه ورود به‌ منزل را داشته باشد ولی اجازه ورود به‌ محل حرز را نداشته باشد،درصورت‌ ارتکاب سرقت حد بر او جاری می‌شود. اگرربودن در فاصله زمانی کوتاه و در یک محل ولی به صورت تعدد دفعات‌ انجام گیرد مانند وسیله سنگینی که قطعات آن چند بار خارج شود آیا سرقت واحد است یا متعدد؟ در پاسخ به این سؤال دو نظر وجود دارد: شرح نظر اول بر این معیار است که‌ عده‌ای از فقها و علما حقوق،بیرون‌ آوردن مال به حد نصاب را شرایط مطلق‌ اجرای حد می‌دانند و توالی عرضی چند بار را در حکم سرقت واحد نمی‌دانند چون‌ اعتقاد دارند که سارق فقط بار اول هتک‌ حرز کرده و در مراحل بعدی چون‌ خصوصیت هتک حرز وجود ندارد لذا، حد ثابت نمی‌شود و صرفا تنها در اولین‌ مرتبه درصورتی که به حد نصاب برسد اجرای حد لازم است.”