بحثی در اتلاف

نویسنده : اتابکی، سید لطف الله ؛

(‎2 صفحه – از 39 تا 40 )

خلاصه ماشینی: “بنابراین،اگر اتلاف مال را معادل نابودی آن فرض کنیم،دقت لازم را به کار نبرده‌ایم؛در جهان،تغییر و تحول وجود دارد ولی عدم و نابودی نیست،لذا باید دید که‌ کدام تغییر،تلف تلقی می‌شود. اگر عصای شخصی(بدون عمد در فعل)به شئ‌ عتیقهء دیگری اصابت کند و آن را بشکند، مسئول است؛هر چند شکستن را نخواسته‌ باشد(یعنی عمد در نتیجه نداشته باشد)،علم‌ مرتکب هم،برای مسئول دانستن او لازم‌ نیت؛یعنی لازم نیست بداند عمل او موجب‌ زیان می‌شود(علم به موضوع)،همچنان که‌ لازم نیست بداند اگر ضرری وارد سازد باید جبران کند(علم به حکم). الف)نقش تقصیر در اتلاف با مباشرت: در اتلاف به مباشرت لازم نیست زیان دیده‌ ثابت کند متلف مباشر،مقصر است و در این‌ فرع،ماده یک قانون مسئولیت مدنی مقرر می‌دارد: «هر کس بدون مجوز قانونی،عمدا یا در نتیجه بی‌احتیاطی به جان یا سلامتی یا مال‌ یا آزادی یا حیثیت یا شهرت تجارتی یا به هر حق دیگری که به موجب قانون برای افراد ایجاد گردیده،لطمه‌ای وارد نماید که موجب‌ ضرر مادی یا معنوی دیگر شود،مسئول‌ جبران خسارت ناشی از عمل خود می‌باشد».”