سرقت مستوجب حد

نویسنده : یزدانیان، محمد رضا ؛

(‎4 صفحه – از 37 تا 40 )

خلاصه ماشینی: ماده 197 قانون مجازات اسلامی مصوب سال 1370،در مقام توصیف و تعریف قانونی عنوان مجرمانه سرقت اشعار می‌دارد: «سرقت عبارت است از ربودن مال دیگری به‌طور پنهانی» 2-عنصر مادی جرم. همه شرایطی که در ماده فوق الذکر بیان گردیده، مختص به سرقت مستوجب حد نیست و شماری از آنها از قبیل:اجباری،اکراه،عقل، بلوغ و اضطراری عام و کلی هستند و از موجبات رفع مسؤولیت کیفری در کلیه جرایم محسوب می‌شوند؛در نتیجه، صفات عمومی و کلی رافع مسؤولیت جزائی نه تنها موجب سقوط حد می‌شوند بلکه وجود این شرایط،کیفر تعزیر را نیز سلب می‌نماید؛مگر در موارد خاص و استثنائی و منصوص در قانون(مانند تأدیب اطفال و مجانین بنا به مصلحت و در حد ضرورت و به شرط تأثیر)2 خصوصیات مصرحه در قانون مجازات اسلامی،تغییرات اندکی با قانون سابق دارد که در جای خود به آن اشاره خواهد شد. با عنایت به اینکه لازمه ربایش نقل مکان دادن مال از محلی به محل دیگر است؛ربودن،عملی است متقلبانه و با سوءنیت که بدون رضایت متصرف یا صاحب مال با قصد مجرمانه صورت می‌گیرد راههای متفاوتی جهت احراز بلوغ و رشد وجود دارد،و نیز در مورد حقوق مالی وفق مقررات تبصره 2 ماده 1210 قانون مدنی؛ احراز رشد نابالغ جهت صلاحیت اداره اموال و حقوق مالی لازم است،بنابراین در کلیه جرایم علیه اموال،عدم رضایت مالک یا متصرف شرط تحقق جرم است شایسته است مقنن در امور کیفری سن خاصی را به عنوان سن رشد تعیین کند.