جرم جاسوسی

نویسنده : میر محمد صادقی، حسین ؛

(‎4 صفحه – از 52 تا 55 )

خلاصه ماشینی: “به دلیل ماهیت فراملی جرم جاسوسی‌ برخی از معاهدات و کنوانسیونها در سطح‌ بین المللی به این جرم-مخصوصا در حالتی که در زمان جنگ ارتکاب‌ می‌یابد-پرداخته‌اند که از آن جمله می‌توان‌ به کنوانسیون چهارم لاهه در مورد قوانین و صفحه تصویر مراجعه شود) عرف جنگهای زمینی(3)،منعقده در سال‌ 1907 م،اشاره کرد که به مسئله جاسوسی‌ در زمان جنگ و شیوه رفتار با جاسوسان‌ از سوی دولت متخاصم پرداخته است. گ. ب»در اتحاد جماهیز شوروی‌ سابق می‌شود برخی از این سازمانها،مثل‌ سیا،ضمن استخدام جاسوس تا حد زیادی‌ به شکل خود مختار از قوه اجرائیه عمل‌ کرده و گاهی حتی دست به عملیات هم‌ می‌زنند که نمونه بارز آن اقدام همین‌ سازمان در کودتای 28 مرداد 1332 در ایران‌ علیه دولت دکتر مصدق و آموزش‌ شرکت‌کنندگان در قیام سال 1956 م، مجارستان توسط«ام. (7) با این حال نباید تصور کرد که‌ جاسوسی در سطح دنیا محدود به این‌ سازمانها می‌شود بلکه این جرم‌ در کشورهای مختلف و توسط افراد و سازمانهای گوناگون ارتکاب می‌یابد و در دههء هشتاد میلادی،که به دلیل رشد ارتکاب این جرم در این دهه آن را«دهه‌ جاسوسی»(8)نامیده‌اند،حدود پانصد کتاب در مورد این جرم توسط مورخان، روز نامه‌نگاران،تحلیل‌گران نظامی، سیاستمداران و تا حد کمتری حقوقدانان و جرم‌شناسان نگاشته شده است. (20) در برخی از موارد جاسوسی توسط کسی انجام می‌گیرد که به دلیل مشکلاتی‌ که در کشور خود با آنها مواجه است به‌ کشور دیگری گریخته یا در کشور دیگری‌ ماندگار شده و اطلاعات خود را در اختیار مأموران کشور مذکور می‌گذارد.”