نقد و نظر، نامه و خبر، حال و اثر: و چند مقاله دیگر توضیحاتی پیرامون «تقویت منافع» و «عدم النفع»

نویسنده : امینیان مدرس، محمد ؛

(‎7 صفحه – از 223 تا 229 )

خلاصه ماشینی: “2-در ماده 728 قانون آیین دادرسی مدنی قدیم آمده بود:ضرر ممکن است به‌ واسطه فوت شدن منفعتی باشد که از انجام تعهد حاصل می‌شده است که صراحة معلوم‌ می‌دارد که منظور تفویت منافعی است که وجود قانونی دارد مانند این‌که اگر بایع خانه‌ مورد بیع را که بلا استفاده در ید وی باقی‌مانده در موعد مقرر تحویل مشتری می‌داد او می‌توانست خود از آن استیفای منفعت نموده و یا با گرفتن اجاره‌بها به دیگری اجاره دهد. 6-صدر ماده 494 قانون مدنی می‌گوید:«عقد اجاره به محض انقضای مدت بر طرف می‌شود و اگر پس از انقضای آن مستأجر عین مستاجره را بدون اذن مالک در تصرف خود نگاه دارد،موجر برای مدت مزبور مستحق اجرت المثل خواهد بود اگرچه‌ مستاجر استیفای منفعت نکرده باشد»و این مقررات نیز معلوم می‌دارد که تفویت‌ منفعت ضمان‌آور است.”