چند نکته درباره عرض حال نیکاراگوئه به دادگاه لاهه علیه آمریکا

(‎6 صفحه – از 105 تا 110 )

خلاصه ماشینی: “5-سه روز پیش از تقدیم عرضحال نیکاراگوئه،یعنی در 6 آوریل 4891 ژرژ شولتز در نامه‌ای خطاب به دبیر کل سازمان ملل اعلام کرد که آمریکا بطور یکجانبه و فوری‌ -و برای مدت دو سال آینده-شناسائی خود را در خصوص صلاحیت دادگاه لاهه برای‌ رسیدگی به مرافعه‌هائی که با کلیهء کشورهای آمریکای مرکزی دارد،پس میگیرد این‌ نامه که به طور یکجانبه قضاوت دادگاه را رد می‌کند،به وضوح بیانگر آنستکه آمریکا در انتظار تصمیمی نامساعد از جانب دادگاه بوده و بدین وسیله درصدد برآمده است،خود را از آثار آن مصون بدارد. 11-دادگاه این استدلال را نیز رد کرد زیرا استدلال مذکور میخواهد«مفاهیم حقوق‌ داخلی ناظر به تفکیک قوا را به جولانگاه حقوق بین المللی منتقل کند،حال آنکه این مفاهیم‌ نسبت به روابط موجود میان مؤسسات بین المللی که مأمور حل‌وفصل اختلافات‌اند، اعمال نمیشوند»بنظر دادگاه مطرح بودن مسأله در برابر شورای امنیت موجب رد دخالت‌ دادگاه نیست و ممکن است این دو رسیدگی،بطور موازی پیش بروند،مضافا اینکه‌ قضات قبول ندارند که مسالهء مطروحه در برابر آنها،مسأله هجوم یا درگیری مسلحانه به‌ معنی ماده 93 منشور ملل است،بعکس غرض رسیدگی به«وضعیتی است که پذیرا و حتی‌ مقتضی حل‌وفصل مسالمت‌آمیز اختلافات میان دو دولت است و سرانجام قضات این نکته‌ را یادآور شده‌اند که در دههء 05 دولت آمریکا خود کوشش کرده است که در مورد هفت دعوی به دادگاه لاهه مراجعه کند و نه شورای امنیت،و شکایتش هم آن بوده است‌ که هواپیماهایش مورد حملهء نیروی هوائی نظامی کشورهای دیگر قرار گرفته‌اند.”