در جستجوی حقیقت قضائی

نویسنده : حبیبی، حسن؛

(‎20 صفحه – از 51 تا 70 )

خلاصه ماشینی: “در این تقسیم‌بندی کار گروه دوم است که باید راه را برای تصمیم گروه اول روشن کند بدین ترتیب دادستانی در زمینه‌های کیفری به عنوان صاحب نظر در خصوص اقتضاء یا عدم اقتضاء تعقیب جرم عرض وجود مینماید،و پلیس نیز به صورت تهیه‌کنندهء مقدمات بازجوئی قضائی ظاهر میشود. 7مطالعه دربارهء چگونگی جستجو و گذر یاد شده،تحقیقی جالب توجه و دشوار است،اما همانطور که‌ قبلا گفتیم نباید جلسهء رسیدگی محکمه را میدان بسته‌ای تلقی کرد که در عرصهء آن طرفین‌ دعوی زیر نظر ثالث بی‌طرف و بی‌غرض،یعنی قاض،با یکدیگر روبرو میشوند و به مجادله‌ میپردازند،بلکه باید توجه داشت که چهارچوب این رسیدگی به لحاظ ماهیتی،پیشاپیش‌ در رسیدگیهائی،که قبلا به عمل آمده،شکل گرفته است،و در ضمن ادارهء جلسهء محاکمه نیز بدون قاعده و قرار نیست،یعنی به موجب قواعدی اداره میشود که از لحاظ اهمیت،صورت کار در آن همردیف ماهیت قضیه است. رئیس دادگاه مکلف است خلاصه اظهارات طرفین دعوی و عین اظهارات یکطرف را که‌ مورد استناد طرف دیگر باشد و همچنین عین اظهارات شهود و اهل خبره را در صورت مجلس‌ منعکس کند،و هرگاه دادستان مجددا اجازه نطق بخواهد به متهم یا وکیل او نیز اجازه‌ داده میشود ولی این اجازه بهر یک از طرفین بیش از یکبار داده نخواهد شد و پس از خاتمه‌ مذاکرات،رئیس یکبار دیگر بعنوان آخرین دفاع به متهم یا وکیل او اجازه صحبت داده و رسیدگی را ختم میکند.”