اعتبار تشخیص هیات عمومی دیوان عدالت اداری در نسخ آیین‌نامه‌ها
نویسنده : اخوان، محمود ؛
(13 صفحه – از 40 تا 52 )
چکیده:
ایجاد راهکار قانونی برای تسهیل شکایت، نسبت به اقدامات نامتعارف و خلاف قانون دستگاه های دولتی و اجرایی و کارکنان آن و تعیین مرجع روشن و دقیق یکی از مطالبات دائمی کنشگران حوزه حقوق بوده است. حاکمیت قانون، اقتضا دارد که قانون در کلیه امور مجرا و برای همه یکسان باشد. قبل از تصویب قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران با تصویب قانون، نهادی به نام «شورای دولتی» تعیین گردیده بود تا نسیت یه شکایات از دولت و کارکنان آن و نظامات دولتی در آن مرجع رسیدگی شود که فرجام صحیحی نیافت. شکایت از امور استخدامی هم در دیوان عالی کشور، سرانجام مطلوبی نداشت. با تصویب اصل 173 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران برای رسیدگی به شکایات و تظلمات و اعتراضات مردم نسبت به دستگاه های اجرایی، مامورین آن ها و آیین نامه های دولتی، تشکیل دیوان عدالت اداری پیش بینی شد. بعد از تشکیل دیوان عدالت اداری به شکایات، نسبت به امور اداری در این دیوان رسیدگی می شود. اگرچه در طول این سال ها سه بار قانون دیوان عدالت اداری تصویب و اجرا شده ولی کماکان، نقایصی در قانون دیوان عدالت اداری مشاهده می شود که تشخیص نسخ آیین نامه ها یکی از موارد فوق است در این مقاله، این دیدگاه مورد بررسی قرار گرفته است.
آخرین دیدگاه‌ها