بررسی وجوه اشتراک و افتراق دستور موقت و تامین خواسته؛ در قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 1379

نویسنده : علی بخشی، زهرا ؛ غفوری گوراب، خیرالله ؛

(‎14 صفحه – از 9 تا 22 )


چکیده:
تامین خواسته و دستور موقت که مورد توجه قانون گذار قرار گرفته، می تواند خواهانی که در ماهیت دعوا، محق است را به پیروزی زودرسی در مقابل خوانده نایل گردانده یا حداقل این امکان را برای وی فراهم آورد که از عواقب ناشی از اطاله دادرسی و عدم اجرای احتمالی حکم دادگاه که ممکن است در اثر ناتوانی خوانده یا اقدامات متعاقب وی رخ دهد، در امان قرار دهد. در عین حال اگر دادگاه، هنگام اتخاذ تصمیم نسبت به صدور تامین خواسته و دستور موقت که در قالب قرار صادر می گردند، ابعاد موضوع، شرایط و موارد قانونی را در نظر نگیرد، چه بسا بدین وسیله موجبات سوء استفاده احتمالی افرادی که مبادرت به طرح دعوای ب یاساس علیه خوانده مینمایند را فراهم آورد. با توجه به پرکاربرد بودن این دو نهاد و همچنین فقدان منابع کافی در آیین دادرسی مدنی در رابطه با تشریح وتبیین این دو نهاد به صورت مقایسه ای ضرورت این تحقیق توجیه میگردد.

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

*

code