بررسی بحران کوزوو و حقوق بین الملل

نویسنده : ممتاز، جمشید ؛ نجفی اسفاد، مرتضی ؛

(‎26 صفحه – از 131 تا 156 )

خلاصه ماشینی: “سئوالی که در این مرحله مطرح می‌شود این است که آیا بدون آنکه شورای امنیت قطنامه جدیدی صادر کرده باشد و توسط به زور را تجویز نماید، آیا ناتو حق توسل به زور و قوه قهریه را دارد؟یا خیر؟در پاسخ به این سئوال باید گفت که هر چند عملیات مداخله گرانه و قهر آمیز ناتو علیه دولت یوگسلاوی با عناوین انسان دوستانه و مقابله با تجاوز به حقوق بشر آغاز گردید و آراسته به عنوانهای زیبای حقوق بین الملل بود اما بدون تردید باید آن را مغایر با حقوق بین املل عمومی شناخت، همانطوریکه همه میدانیم یکی از دستاوردهای منشور ملل متحد اصل عدم توسل به زور است. اما نکته‌ای را در ادامه همین قسمت نباید از یاد برد ای است که آیا می‌توان اقدامات صربها را که منجر به کوچ اجباری و قتل عام و فجایع هولناک دیگر شد و در دو نوبت توسط شورای امنیت تهدیدی علیه امنیت و صلح جهانی شناخته شد و دولت یا دولتهائی هم با این موضع‌گیری مخالفت نکردند، به عنوان استثناء دیگری بر اصل عدم توسل به زور پذیرفت یا خیر؟در پاسخ به این سئوال نیز عده‌ای از حقوقدانان به ماده 1 کنوانسیون 1948 15 در مورد نسل‌کشی یا قتل عام استناد می‌کنند و بر این عقیده هستند که با توجه به اینکه به موجب این ماده کنوانسیون دولتها موظف هستند اقدامات لازم را جهت جلوگیری از نسل‌کشی به عمل آورند لذا می‌توان اقدامات ناتو را در توسل به زور، به دلیل مقابله با نسل‌کشی و قتل عام به منظور جلوگیری از فجایع انسانی توجیه کرد.”