مبانی مسئولیت بدون تقصیر و جایگاه آن در حوادث اتمی
نویسنده : امیدی، مهدی ؛
(9 صفحه – از 50 تا 58 )
چکیده:
مطابق‌نظریه‌تقصیر‌که‌مفهوم«مسوولیت‌شخصی»را‌دربردارد،برای‌اینکه‌زیان‌دیده‌بتواند‌جبران‌خسارت‌خود‌را‌از‌کسی بخواهد‌باید‌ثابت‌کند‌که‌تقصیر‌او‌سبب‌ورود‌خسارت‌شده‌است‌و‌بار‌اثبات‌این‌امر‌به‌عهده‌زیان‌دیده‌است.با‌رشد‌انقلاب صنعتی‌پذیرش‌بدون‌چون‌و‌چرای‌این‌نظریه‌مورد‌تردید‌قرار‌گرفت‌و‌دیگر‌نظریه‌تقصیر‌با‌منطق‌حقوقی‌سازگار‌نبود،زیرا عدالت‌ایجاب‌می‌کرد‌که‌منتفع‌از‌چیزی،تبعات‌و‌خسارت‌ناشی‌از‌آن‌را‌نیز‌تحمل‌کند.لذا‌مبانی‌و‌اقسام‌نظریه‌مسوولیت بدون‌تقصیر‌یا‌مسوولیت‌نوعی‌در‌اذهان‌شکل‌گرفت‌و‌این‌نوع‌از‌مسوولیت‌پس‌از‌رشد‌مشکلات‌ناشی‌از‌تحولات‌اقتصادیو‌زندگی‌ماشینی،به‌صورت‌یک‌نظریه‌مجزا‌درآمد.از‌سوی‌دیگر،با‌رشد‌دانش‌هسته‌ای‌و‌دستیابی‌بشر‌به‌تاسیسات‌اتمیخطر‌آفرین‌جایگاه‌مسوولیت‌بدون‌تقصیر‌در‌حوادث‌ناشی‌از‌فعالیت‌های‌اتمی‌مورد‌توجه‌قرار‌گرفت.در‌این‌مقاله‌مشخصمی‌گردد‌که‌ضررهای‌وارده‌ناشی‌از‌فعالیت‌های‌هسته‌ای‌در‌اثر‌فعل‌مستقیم‌بهره‌بردار‌اتمی‌نیست،بلکه‌باید‌تحت‌تشکیلات‌خاصی‌به‌عمل‌آید‌و‌علی‌رغم‌اینکه‌در‌حقوق‌ایران‌اصل‌بر‌مسوولیت‌مبتنی‌بر‌تقصیر‌است،اما‌شایسته‌است‌براساس‌قواعد فقهی«لاضرر»و‌به‌ویژه«اتلاقانون‌گذار‌ایرانی‌به‌وضع‌قاعده‌در‌مورد‌حوادث‌ناشی‌از‌فعالیت‌های‌هسته‌ای‌بر‌مبنای نظریه‌بدون‌تقصیر‌بپردازد.
آخرین دیدگاه‌ها