تبلور منفعت عمومی در رویه‌ی قضایی دیوان عدالت اداری، نگرشی در گستره‌ی حقوق تامین اجتماعی
نویسنده : ادریسیان، محمدرضا ؛ رضایی، علی ؛
(11 صفحه – از 21 تا 31 )
چکیده:
مباحث‌و‌مقوله‌های‌در‌پیوند‌با‌حقوق‌مربوط‌به‌تامین‌اجتماعی‌از‌دیرباز‌در‌زمره‌ی‌امور‌پرکاربردی‌بوده‌است‌که‌بسیاری‌از مردم‌پیشینه‌ی‌رویارویی‌و‌تلاقی‌با‌آنها‌را‌در‌زندگی‌خویش‌دارند.اموری‌چون‌بیمه‌درمانی،بازنشستگی‌و‌بسیاری‌دیگر‌در‌این گستره،جای‌می‌گیرند.به‌موازات‌این‌منزلت‌و‌جایگاه‌رفیع،پاسداشت‌و‌مراعات‌آن،نیازمند‌ملاحظاتی‌قابل‌توجه‌و‌درخور‌است. در‌حقوق‌اداری‌ایران،دیوان‌عدالت‌اداری‌همواره‌در‌مقام‌این‌حمایت‌بوده‌است.بسیاری‌از‌این‌پشتیبانی‌ها‌از‌مجرای‌پاسداری‌از ارزش‌هایی‌چون‌منفعت‌عمومی،گذر‌می‌کند.در‌این‌راستا‌نگاهی‌به‌کارکرد‌نهاد‌مزبور،از‌مجرای‌رویّه‌ی‌قضایی‌که‌به‌عنوان‌یکی از‌منابع‌حقوق‌قابل‌تردید‌نیست،مبیّن‌این‌اندیشه‌است. سازمان‌تامین‌اجتماعی‌نهادی‌عمومی‌و‌درعین‌حال‌غیردولتی‌است‌که‌به‌لحاظ‌تماس‌و‌اصطکاک‌فراوان‌با‌حقوق‌مردم،پرونده‌های متعدد‌و‌بی‌شماری‌را‌در‌دیوان‌عدالت‌اداری‌فراروی‌خویش‌نظاره‌کرده‌است.از‌آن‌سوی،دیوان‌عدالت‌اداری‌در‌اعمال‌جهات نظارت‌قضایی‌در‌دعاوی‌تامین‌اجتماعی،علاوه‌بر‌اصول‌عام‌نظارت‌قضایی،ملاحظات‌دیگری‌علی‌الخصوص‌وضعیت‌های‌اجتماعی و‌اقتصادی‌را‌نیز‌در‌نظر‌می‌گیرد‌که‌بحث‌از‌آن‌حائز‌ضرورت‌است.علاوه‌بر‌این،موضوع‌دیگری‌که‌ذکر‌آن‌واجد‌ارزش‌است،ساختار‌خاصی‌است‌که‌دیوان‌عدالت‌در‌رسیدگی‌به‌این‌گونه‌پرونده‌ها‌دارد.اقبال‌بلند‌آنکه‌قانون‌دیوان‌عدالت‌اداری‌مصوب 13۹۲تا‌حدود‌قابل‌توجهی‌در‌جهت‌گسترش‌دامنه‌ی‌صلاحیتی‌دیوان‌برآمده‌است‌که‌رافع‌برخی‌ایرادات‌قانون‌سابق‌و‌اسبق بود.لیکن‌برخی‌ابهامات‌در‌متن‌قانون،ممکن‌است‌غباری‌بر‌شفافیت‌و‌نیل‌به‌استقرار‌هرچه‌بیشتر‌حمایت‌از«منفعت‌عمومی» و‌عدالت‌اجتماعی‌باشد.همه‌ی‌این‌موارد‌ضرورت‌انجام‌چنین‌پژوهشی‌را‌روشن‌تر‌می‌سازد.
آخرین دیدگاه‌ها