تاملی بر تبصره ماده‌ی 135 قانون مجازات اسلامی 92 (با تاکید بر اصل تناسب بین جرم و مجازات)

نویسنده : مصطفی‌پور، مسعود ؛ حبیبی ‌تبار، محمود ؛

(‎10 صفحه – از 32 تا 41 )


چکیده:
امروزه‌اصل‌«تناسب‌بین‌جرم‌و‌مجازات»،‌یکی‌از‌مهم‌ترین‌اصول‌پذیرفته‌شده‌حقوق‌کیفری‌محسوب‌می‌شود،به‌گونه‌ای‌که‌نادیده‌انگاشتن‌آن‌منطق‌حقوقی‌حاکم‌بر‌قوانین‌جزایی‌را‌زیر‌سوال‌خواهد‌برد.‌درواقع‌اصل‌ «تناسب‌بین جرم‌و‌مجازات»،‌تضمین‌کننده‌اجرای‌عدالت‌است،‌بدین‌معنی‌که‌به‌تناسب‌خفیف‌یا‌شدید‌بودن‌جرم‌ارتکابی،‌میزان مجازات‌نیز‌خفیف‌یا‌شدید‌می‌گردد. هرچند‌عدالت‌نیز‌مقتضی‌آن‌است‌که‌جرم‌و‌مجازات‌با‌یکدیگر‌متناسب‌باشند،‌اما‌از‌منظر‌حقوقی‌آنچه‌که‌وجود چنین‌اصلی‌را‌لازم‌می‌شمارد،‌ویژگی‌«بازدارندگی‌حاشیه‌ای»‌آن‌است.‌درواقع‌اگر‌تناسبی‌بین‌جرم‌و‌مجازات‌وجود نداشته‌باشد،‌مجرم‌هیچ‌گونه‌دلیلی‌برای‌عدم‌ارتکاب‌جرائم‌شدید‌نخواهد‌داشت.‌این‌در‌حالی‌است‌که‌ظاهرا‌تبصره ماده‌ی‌135‌قانون‌مجازات‌اسلامی‌۹۲‌با‌نادیده‌انگاشتن‌نقش‌بازدارندگی‌حاشیه‌ای‌این‌اصل،‌خود‌عاملی‌در‌افزایش آمار‌جنایی‌است،‌حال‌آنکه‌وظیفه‌قانون‌پاسداری‌از‌جامعه‌در‌مقابل‌ارتکاب‌جرائم‌می‌باشد‌نه‌آنکه‌خود‌باعث‌افزایش میزان‌جرایم‌در‌سطح‌جامعه‌گردد.


مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

*

code