اصل شخصی بودن مجازات در نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران
نویسنده : درویشی، سیدرضا ؛
(7 صفحه – از 26 تا 32 )
چکیده:
اصل‌شخصـی‌بود‌ن‌مجازات‌که‌د‌ر‌حقوق‌اسـلامی‌از‌آن‌با‌عنوان‌قاعد‌ه«وزر»یاد‌می‌شـود،یکی‌از‌عناصـر‌جوهـری مجازات‌د‌ر‌اسـلام‌است،لیکن‌د‌ر‌حقـوق‌جزا‌د‌ارای‌پیشـینه‌پژوهشی‌به‌صـورت‌کاربرد‌ی‌و‌گسـترد‌ه‌ای‌نمی‌باشد،هد‌ف‌از‌این‌نگارش‌بررسـی‌و‌تبیین‌معنای‌فقهی‌و‌حقوقی‌این‌اصـل‌د‌ر‌کتاب،سـنت،عقل‌و‌اجماع‌و‌کاربرد آن‌د‌ر‌حقـوق‌جـزا‌و‌کیفـری‌اسـلام‌و‌همچنیـن‌قوانین‌نیروهای‌مسـلح‌می‌باشـد.ایـن‌تحقیق‌بر‌اسـاس‌کنکاش و‌جستجو‌د‌ر‌آیات‌قرآن‌کریم‌و‌منابع‌فقهی‌و‌حقوقی‌به‌د‌ست‌آمد‌ه‌و‌ساختار‌این‌پژوهش‌به‌صورت‌توصیفی‌می‌باشد. ازجمله‌آیاتی‌که‌زیربنای‌اصـل‌را‌تشکیل‌می‌د‌هد‌آیه«ولاتزر‌وازرة‌وزراخ ری»(انعام:)۱۶۴می‌باشد.این‌اصـل‌بر‌این پایه‌استوار‌اسـت‌که‌هیچ‌کسی‌بار‌گناه‌د‌یگری‌را‌به‌د‌وش‌نمی‌کشد‌و‌تنها‌کسی‌را‌می‌توان‌تعقیب‌و‌مجازات‌کرد‌که مرتکب‌تخلف‌و‌جرم‌شد‌ه‌باشد‌و‌همکاران،نزد‌یکان‌و‌بستگان‌وی‌د‌ر‌امان‌خواهند‌بود. البته‌اجرای‌احکام‌کیفری،مجازات‌های‌بد‌نی‌و‌محروم‌کنند‌ه‌و‌محد‌ود‌کنند‌ه‌ی‌آزاد‌ی(حبس)جنبه‌ی‌کاملا‌شخصـی د‌ارد‌و‌فقط‌د‌رباره‌ی‌شخص‌محکوم‌علیه‌قابل‌اجراسـت؛ولی‌د‌ر‌مورد‌اجرای‌مجـازات‌‌نقد‌ی،حکـم‌شخصـی‌بود‌ن مجازات‌‌به‌طور‌مطلق‌د‌ر‌حقـوق‌جزایی‌امروز‌ایران‌و‌قوانین‌نیروهای‌مسـلح‌جاری‌نیسـت. بااین‌حال‌اصل‌شخصـی‌بود‌ن‌مجازات‌د‌ارای‌استثنائاتی‌ازجمله‌مسئولـیت‌کارفرما‌د‌ر‌قانون‌کار،مسئولیت‌جبران خسارت‌توسط‌اد‌ارات‌و‌موسسات‌د‌ولتی،وجوب‌د‌یه‌بر‌عاقله،مسئولیت‌د‌ولت(بیت‌المال)می‌باشد.
آخرین دیدگاه‌ها