تجزیه و تحلیل کنوانسیون منع شکنجه و سایر رفتارها و مجازات های ظالمانه غیر انسانی و تحقیر آمیز

نویسنده : سرمدی، مهدی ؛

(‎3 صفحه – از 12 تا 14 )

خلاصه ماشینی: “از این زاویه بدیهی است که موضوع الحاق دولت ایران به کنوانسیون مورد بحث نه به لحاظ صوری و نه به لحاظ ماهوی با مشکلی مواجه نیست؛ زیرا نه تنها اصل (38) قانون اساسی در مورد منع شکنجه و سایر شیوه های مذموم گرفتن اقرار یا کسب اطلاع است و مطابق با شیوه های بین المللی از جمله مفاد اعلامیه ی جهانی حقوق بشر، میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی، میثاق بین المللی حقوق اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی و حتی مطابق با مفاد قانون اساسی کشورهایی نظیر فرانسه و بلژیک در این زمینه است؛ بلکه اکثر مواد فصل سوم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تحت عنوان «حقوق ملت» در به کارگیری عبارات و استفاده از اصطلاحات نیز در تطابق کامل با بسیاری از مفاد اسناد و منابع بین المللی مذکور است که برخی از آن ها را دولت ایران مورد تصویب قرار داده و به طور رسمی به آن ها ملحق شده است؛ دو میثاق بین المللی مورد اشاره از این جمله اند.”