بهره برداری از اطفال در جرایم مواد مخدر/ قسمت پایانی

نویسنده : بیگی، جمال ؛

(‎6 صفحه – از 56 تا 61 )

خلاصه ماشینی: “حال با در نظر گرفتن این موضوع که در خصوص مواد مخدر(اعم از اعتیاد،خرید و فروش و قاچاق آن)جنبه‌ی بزه دیدگی اطفال به جنبه‌ی‌ بزهکاری آنان غلبه دارد،اقدامات و حمایت‌های به عمل آمده از اطفال در مقابل اعتیاد و به کارگیری آن‌ها در قاچاق و خرید و فروش غیر قانونی مواد مخدر را در مباحث آتی در مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌دهیم: 2-حمایت زا اطفال در مقابل اعتیاد آنان با عنایت به ماده 33 کنوانسیون حقوق کودک 1989،اقدامات و حمایت‌های پیش‌بینی شده در قبال اعتیاد اطفالـ(3)را می‌توان طی سه‌ مقوله‌ی زیر تقسیم‌بندی کرد: 1-2-حمایت آموزشی و اجتماعی مهم‌ترین اقدام جهت مهار و کنترل اعتیاد اطفال،می‌تواند حمایت‌ آموزشی باشد از این رو طرح پیش‌بینی دروسی تحت عنوان بهداشت و عناوین دیگر که مستقیما مربوط به خود مواد مخدر باشد در کتاب‌های‌ آموزشی مدارس یکی از مؤثرترین حمایت‌هاست،مع الوصف تمام اطفال‌ در دوران تحصیلی خویش،آموزشی در خصوص مواد مخدر ندارند و این‌ آموزش تنها محدود به برخی از کشورهای پیشرفته(4)می‌شود،مضافا اینکه‌ حتی در جاهایی که این آموزش وجود دارد چه بسا غیر مؤثر یا حتی مخالف‌ معیارهای حمایتی و پیشگیری است. پیش زمینه‌ی به کارگیری اطفال در قاچاق و خورده فروشی مواد مخدر، می‌تواند تولید غیر قانونی این مواد باشد که در برخی از نقاط جهان به‌ شیوه‌های گوناگون تولید می‌شوند و برای برخی از کشورها سودآور و برای‌ برخی از آن‌ها،کشت آن اجتناب ناپذیر است زیرا،در برخی مناطق مثل‌ افغانستان،اقتصاد وابستگی شدیدی به کشت مواد مخدر دارد؛فلذا در این‌ زمینه نیز می‌بایستی حمایت‌های ملی و بین المللی صورت پذیرد: «دولت‌ها می‌توانند برای مبارزه با وابستگی اقتصادی به کشت مواد مخدر،معیارهایی چون تشویق کشاورزان به زراعت محصولات دیگر با اعطای کمکهای مالی از سوی دولت،در نظر گرفتن معافیت‌های مالیاتی‌ و…”