بررسی و تبیین صور شرکت در قتل و فروع آن در فقه و قانون مجازات اسلامی/ قسمت اول

نویسنده : صالح ولیدی، محمد ؛

(‎5 صفحه – از 17 تا 21 )

خلاصه ماشینی: “اینک با توجه به سخنان فقها و مندرجات‌ مود(214)و(215)قانون مجازات اسلامی‌ و در نظر گرفتن مفهوم حقوقی عملیاتی که‌ عده‌ای مشترکا و مجتمعا و به‌طور مستقیم‌ نسبت به مجنی علیه مرتکب می‌شوند و قتل‌ ناشی از فعل همه آنها باشد،در تعریف شرکت‌ در قتل می‌توان گفت:شرکت در قتل عبارت‌ است از:همکاری مؤثر و مستقیم و آگاهانه دو یا چند نفر در کشتن دیگری به‌طوری که عمل‌ هریک از مرتکبین در وقوع قتل جزیی از اجرای عنصر مادی قتل باشد و قاتل در بین‌ آنها معلوم نیست،اعم از این‌که میزان تأثیر عملیات مادی هریک از آنها در وقوع قتل کم‌ یا زیاد یا مساوی باشد. در بررسی مقررات این قانون ملاحظه‌ می‌شود که نویسندگان قانون مجازات‌ اسلامی مصوب سال 1370،مقررات ناظر به مشارکت در ارتکاب«جرایم قابل تعزیر یا مجازاتهای بازدارنده»را به‌طور مطلق و به عنوان یک قاعده کلی در فصل دوم از باب‌ سوم از کتاب اول این قانون،زیرعنوان«شرکا و معاونین جرم»در ماده(42)بدین نحو برقرار و تصویب کرده‌اند:«هرکس عالما عامدا با اشخاص یا اشخاص دیگر در یکی از جرایم قابل تعزیر یا بازدارنده مشارکت نماید و جرم مستند به عمل همه آنها باشد خواه عمل‌ هریک به تنهایی برای وقوع جرم کافی باشد و خواه نباشد و خواه اثر کار آنها مساوی باشد خواه متفاوت،شریک در جرم محسوب و مجازات او مجازات فاعل مستقل آن جرم‌ خواهد بود و در مورد جرایم غیرعمدی‌ (خطایی)که ناشی از خطای دو نفر یا بیشتر باشد،مجازات هریک از آنان نیز مجازات‌ فاعل مستقل خواهد بود.”