کنترل تسلیحات و خلع سلاح از منظر حقوق بین الملل
نویسنده : بشیری، قاسم ؛
(4 صفحه – از 56 تا 59 )
خلاصه ماشینی: “م)که درصدد محدود کردن سلاح براساس مواد چهار و پنج پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای،توسعه تحقیقات و بهره برداری از انرژی هسته‌ای نه تنها حق غیر قابل انکار هریک از اعضا دانسته شده،کشورهای عضو دارنده این تکنولوژی موظف شده‌اند زمینه دستیابی به آن را برای کشورهای فاقد این تکنولوژی فراهم کنند و هیچ گونه تبعیضی در این فرآیند نباید اعمال شود. براساس مواد چهار و پنج پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای،توسعه تحقیقات و بهره برداری از انرژی هسته‌ای نه تنها حق غیر قابل انکار هر یک از اعضا دانسته شده،کشورهای عضو دارنده اولین واساسی‌ترین هدف از خلع سلاح، تأمین و حفظ صلح و امنیت جهانی است. از جمله مواد مهم و حساس پروتکل الحاقی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: در ماده دو،کشور امضاکننده پروتکل موظف می‌شود اطلاعات مشخص شده در این ماده، در خصوص فعالیت‌های هسته‌ای،ظرفیت تخمینی تولید سالانه معادل ا اورانیوم و کارخانجات غلیظکننده”اورانیوم”و”توریوم”را در اختیار آژانس بین المللی انرژی اتمی قرار دهد. به نظر می‌رسد کهماده چهار بحث انگیزترین مورد در کل پروتکل باشد؛زیرا این ماده تحت عنوان “دسترسی‌های تکمیلی”این حق را به آژانس بین المللی انرژی اتمی می‌دهد که نسبت به اطلاعات داده شده توسط کشور عضوپروتکل ابراز تردید نماید و خود راسا جهت بازرسی وارد عمل شود؛در تفصیل شماره دو بند”ب”این ماده آمده است:«در صورت در خواست آژانس برای دسترسی به هر قسمت از یک ساختگاه،که این دسترسی توأم با باز دیدهای بررسی اطلاعات طراحی یا بازرسی‌های ویژه یا معمول از آن ساختگاه باشد،مدت اطلاع قبلی(به کشوری که می‌باید ساختگاه آن مورد بازرسی قرار گیرد) دست کم دو ساعت می‌باشد،اما در وضعیت‌های استثنایی این مدت می‌تواند کمتر از دو ساعت باشد.”
آخرین دیدگاه‌ها