دادسرا در نظام دادرسی کیفری/ قسمت دوم

نویسنده : سواد کوهی فر، سام ؛

(‎8 صفحه – از 3 تا 10 )

خلاصه ماشینی: “ماده مزبور می‌گوید «ضابطین دادگستری،مأمورانی‌ کشف جرم عنوانی کلی‌ و گسترده است که‌ نمی‌توان آن را محدود به مرحله مقدماتی‌ مربوط به ضابطین‌ دادگستری دانست؛ همچنان که نمی‌توان‌ آن را به اقدامی خاص‌ از طرف مقام تحقیق‌ نیز محدود کرد مستفاد از ماده(5) قانون آیین دادرسی‌ کیفری،متهم قابل‌ تعقیب فقط مباشر، شریک و معاون جرم‌ خواهد بود هستند که تحت نظارت و تعلیمات مقام‌ قضایی در کشف جرم و بازجویی مقدماتی‌ و حفظ آثار و دلایل جرم و جلوگیری از فرار و مخفی شدن متهم و ابلاغ اوراق و اجرای تصمیمات قضایی به موجب قانون‌ اقدام می‌نمایند و… 1 دوم:تعقیب متهم به جرم آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری در ماده(3)،تعقیب‌ متهم و مجرم را از جهت جنبه الهی و حفظ حقوق عمومی و حدود اسلامی برابر ضوابط قانونی به عهده رئیس حوزه قضایی گذاشته‌ بود که با قانون اصلاحی بند”الف”ماده‌ (3)این امر از وظایف دادسرا محسوب‌ می‌شود. در این موارد دادسرا با وصول پرونده اعم از اینکه‌ از طریق ضابطین ارسال شده باشد،یا شاکی‌ خصوصی مستقیما در دادسرا طرح دعوا کرده‌ باشد و به فرض اینکه به بازپرس یا دادیار نیز ارجاع صورت پذیرفته باشد،به لحاظ اینکه‌ در مواردی دادسرا رسیدگی به جرم ارتکابی را در صلاحیت دادگاه‌ عمومی یا دادگاه کیفری‌ استان تشخیص می‌دهد (مانند آنچه در تبصره‌ “3”ماده‌3اصلاحی مقرر شده است)در این فرض، این ابهام مطرح می‌شود که آیا باید قرار امتناع از رسیدگی صادر کند یا به گونه‌ای دیگر عمل کند مستقیما قابل طرح در دادگاههای مربوط است،پرونده را جهت ارسال به مرجع صالح‌ ایفا می‌نماید.”