حق، جبران خسارت

نویسنده : پوراحمدی لاله، محمد رضا ؛

(‎5 صفحه – از 53 تا 57 )

خلاصه ماشینی: “این پدیده نه تنها باعث افول روانی، معیشتی و خانوادگی متهم می‌شود،بلکه گاهی موجب بدبینی مردم و متهم به‌ دستگاه عدالت قضایی،خصوصا در زمانی که ما در آن زندگی می‌کنیم و نماینده‌ حکومت عدل علی و قضاوت اسلامی هستیم،می‌گردد براساس بند دوم ماده پنجم قانون آلمان، چنانچه متهم در جریان رسیدگی سکوت‌ اختیار کند و یا از شکایت نسبت به حکم امتناع‌ ورزد،حق جبران خسارت از او سلب نمی‌شود؛ ولی اگر در جریان رسیدگی به طور کامل‌ سکوت ننماید و مطالبی بیان دارد و تنها در جایی سکوت کند که اظهاراتش در جهت‌ سبک گرداندن بار اتهام ضروری است یا اینکه‌ مطالبی بر زبان براند که با واقعیات مخالفت‌ داشته باشد یا با سخنان بعدی او مغایر باشد، دادگاه مختار است که نسبت به درخواست‌ جبران خسارت او اقدام کند یا تنها در خصوص‌ بخشی از خسارت وارده حکم صادر نماید (با عنایت به ماده 65). اگر مقام تصمیم گیرنده در خصوص برائت متهم، قاصی محکمه نباشد بلکه موقوف شدن‌ تعقیب به واسطه تصمیم دادسرا صورت‌ پذیرفته باشد،مرجع اظهار نظر راجع به حق‌ جبران خسارت،دادگاهی است که در حوزه‌ قضایی همان دادسرا انجام وظیفه می‌نماید و برای رسیدگی به این امر نیز تقدیم دادخواست‌ از طرف ذی‌نفع لازم می‌باشدو به دادسرا تکلیف است که با توجه به بند اول ماده(9) قانون آیین دادرسی کیفری آلمان،ذی‌نفع از حق مراجعه به دادگاه در این خصوص آماده‌ گردد.”