بررسی تطبیقی عدول از ایجاب در حقوق ایران، کنوانسیون بیع بین المللی کالا و اصول قراردادهای تجاری بین المللی

نویسنده : فلاح، محمدرضا ؛ صالح، فرزانه ؛

(‎5 صفحه – از 18 تا 22 )

چکیده:
امروزه تجارت بین المللی بیش از هر زمان دیگر نیازمند اطمینان خاطر متعاقدین از انجام تعهداتی است که قصد انعقاد آن را دارند. در این صورت، مبادلات بازرگانی از سرعت و امنیت برخوردار شده و رغبت به انعقاد قراردادهای بین المللی افزایش می یابد. یکی از موارد اطمینان این است که شخص موجب، وقتی قصد انجام یک عمل حقوقی را کرده و آن را اعلان می کند، به تعهد خود پای بند باشد. از این حیث ایجاب را بر دو قسم تقسیم می شود: حالت نخست آن است که شخص خود را صریحا یا ضمنا متعهد به انجام تعهد خود کند؛ و دوم این که الزامی را برای خود به وجود نمی آورد. در صورت اخیر این پرسش مطرح می شود که آیا شخص موجب می تواند از تعهد خود عدول نماید. عدول از ایجاب به معنای آن است که موجب بتواند به صرف اراده ی خویش، وجود اعتباری آن را از بین ببرد، بدون آن که پدیده ای قانونی یا قراردادی مانع از آن شود. عدول از ایجاب های ساده در اکثریت نظام های حقوقی مورد پذیرش قرار گرفته است، اما امکان عدول از ایجاب های الزام آور به شدت مورد اختلاف است. مقاله ی حاضر با هدف رفع ابهامات موجود، ماهیت حقوقی عدول از ایجاب را در حقوق ایران، کنوانسیون وین و اصول قرارداهای تجاری بین المللی بررسی کرده است.