بررسی عدم النفع در فقه و حقوق موضوعه
نویسنده : پورامینی، محمد حسین ؛
(5 صفحه – از 76 تا 80 )
خلاصه ماشینی: “(به تصویرصفحه مراجعه شود) بررسی عدم‌النفع در فقه و حقوق موضوعه محمد حسین پور امینی چکیده بحث از خسارت ناشی از عدم‌النفع (Lucrum cessans) در فقه امامیه از پیشنه‌ای کهن برخوردار است؛هر چند این مسئله در فقه امامیه در مبحث خاصی با این عنوان مطرح نشده است،اما در ضمن مسائلی چون حبس صنعتگر و… بنابراین،با توجه به تعریف مرحوم نایینی و آقای لنگرودی از ضرر،چنین می‌توان استنباط نمود که عدم‌النفعی که محقق بوده و مقتضای حصول آن تمام شده باشد ضرر محسوب شده و چون هر ضرری طبق قوانین اسلامی باید جبران شود،بنابراین،عدم‌النفع نیز باید جبران شود. فصل دوم-شرایط جبران عدم‌النفع برای قابل جبران بودن خسارتهای ناشی از هر جرمی،لازم است که شرایط و اوصاف ویژه‌ای وجود داشته باشد؛و با وجود این خصوصیات است که مدعی خصوصی می‌تواند خواهان جبران خسارت ناشی از ضرر عدم‌النفع شرایطی لازم است که در ذیل به برخی از آنها اشاره می‌شود. نکته‌ای که لازم به ذکر می‌باشد این است که،منظور از مستقیم بودن،این نیست که هیچ علت دیگری در ورود ضرر دخالت نداشته باشد،بلکه منظور این است که رابطه سببیت عرفی بین فعل و زیان وارد شده موجود باشد؛هر چند عوامل دیگری نیز باشد که عرف زیان وارد شده را به آنها مربوط نمی‌داند. »با توجه به تعریف مرحوم نایینی و آقای لنگرودی از ضرر،چنین می‌توان استنباط نمود که عدم‌النفعی که محقق بوده و مقتضای حصول آن تمام شده باشد ضرر محسوب شده و چون هر ضرری طبق قوانین اسلامی باید جبران شود،بنابراین،عدم‌النفع نیز باید جبران شود در ماده فوق هر چند عوامل دیگری در تحقق این جرم دخالت دارند،اما چنان‌چه می‌بینم،علت عرفی تحقق جرم،ترسانیدن است،پس فقط ترساننده ضامن است.”
آخرین دیدگاه‌ها