چک بدون تاریخ و اعتبار آن

نویسنده : بندرچی، محمد رضا ؛

(‎6 صفحه – از 17 تا 22 )

خلاصه ماشینی: “بدین معنا که اگر چکی از طرف‌ صادرکنندهء آن بدون تاریخ نگاشته شود آیا از اعتبار قانونی در نظر گرفته شده برای سند چک برخوردار است یا این که چنین سندی‌ چک محسوب نمی‌شود؟ در این رابطه دو نظریه وجوددارد: الف-عده‌ای عقیده دارند که چک بدون‌ تاریخ در حکم سند عادی و فقط دال بر دین‌ صادرکننده است،ولی از اعتبار و امتیازات ویژه‌ چک تجاری مانند لازم الاجرا بودن،الزامی‌ بودن صدور قرار تأمین خواسته،تضمینات‌ کیفری و غیره برخوردار نیست. لذا باید گفت اگر چک فاقد تاریخ،چک‌ محسوب نشود،نمی‌توان آن را سند عادی هم‌ تلقی نمود؛چرا که اولا:از شمول ماده(310) خارج است و ثانیا:همان گونه که پیش‌تر ذکر شد،در متن چکها به بانک محال علیه دستور داده شده تا مبلغی به محال علیه بپردازد و این‌ در ماده(311)قانون تجارت،هیچ گاه ذکر نشده که تاریخ چک‌ حتما باید در لحظه صدور چک درج شود،بلکه می‌گوید که در چک باید تاریخ صدور،قید شده باشد،حال اگر چکی در لحظه صدور واقعی فاقد تاریخ باشد ولی دارنده آن،قبل از ارائه به‌ بانک یا اقامه دعوا یا درخواست اجرائیه ثبتی،در متن آن،تاریخ را درج کند،چک مزبور واجد شرایط مقرر در ماده(311)قانون تجارت خواهد بود دستور،فی نفسه دلیل بر مدیونیت صادرکننده‌ به دارنده چک نیست؛زیرا در آن هیچ گونه‌ نشانه و اماره‌ای دال بر مدیونیت صادرکننده‌ وجود ندارد،بلکه این دارنده چک است که باید مدیونیت وی را ثابت کند و صرف وجود سند چک در ید خواهان،دلیل طلبکار بودن او به‌ حساب نمی‌آید.”