تحلیل جرم‌شناسانه جداسازی زندانیان؛ با نگاهی به «آیین‌نامه نحوه تفکیک و طبقه‌بندی زندانیان»
نویسنده : نیازپور، امیرحسن ؛
(29 صفحه – از 173 تا 201 )
چکیده:
کیفر زندان هنوز شاخص ترین واکنش سامانه سیاست جنایی به بزه‌کاری به شمار می رود. این کیفر در گذشته بیش‌تر کارکرد توان گیرانه داشت و عمدتاً برای دورساختن بزه‌کاران ازجامعه استفاده می‌شد، اما در این روزگار بیش‌تر جهت اصلاح و درمان بزه‌کاران و گاه به منظور سلب توان دسته ای از مجرمان بکار می‌رود. بازسازی نظام شخصیتی مجرمان در بستر عدالت کیفری به ابزارها و ساز و کارهای متعددی نیازمند است که جداسازی زندانیان از جمله آن‌هاست. به موجب این روش زندانیان بر اساس حالت خطرناک در بخش های جداگانه زندان نگاه‌داری می‌شوند. این شیوه می تواند زمینه ای مناسب را برای اثربخش تر شدن تدابیر بازپرورانه عدالت کیفری فراهم آورد. در گستره سیاست جنایی ایران جداسازی زندانیان مورد توجه قرار گرفته است تا به این واسطه برای بازپروری مجرمان حبس شده بسترسازی شود. در این نوشتار در سه قسمت از بنیان ها (الف) ،پیامدها (ب) و معیار‌های حقوقی و جرم شناسانه (پ) جداسازی زندانیان در پرتو آیین نامه نحوه تفکیک و طبقه بندی زندانیان سخن به میان می آید.
آخرین دیدگاه‌ها