توبه و تأثیر آن بر حدود از دیدگاه فقه مقارن و قانون مجازات اسلامی 1392

نویسنده : امینی، جهاندار ؛ طاهری، محمدعلی ؛

(‎28 صفحه – از 35 تا 62 )

خلاصه ماشینی: “1 گروه دوم نیز به ادله زیر متمسک شده‌اند: 2 1- اگرچه توبه در محاربه پذیرفته شده است اما قیاس حد زنا بر محارب نمی‌تواند صحیح باشد و به‌اصطلاح «قیاس مع‌الفارق» است؛ زیرا محارب کسی است که به طور آشکار به عصیان و تمرد برخاسته و با حکومت اسلامی به ستیز و مقابله ایستاده است و توبه تشویقی است برای پایان دادن به این سرکشی که اگر ادامه پیدا کند، امنیت عمومی را به هم زده و آسایش جامعه را سلب خواهد کرد. 3 به نظر می‌رسد این پاسخ تنها یک استدلال عقلی است نه یک استدلال شرعی؛ زیرا قرآن کریم به‌طور صریح بعد از بیان جرم و مجازات زنا، به توبه اشاره می‌کند: «فأن تابا و اصلحا فاعرضوا عنهما» که اگر با اصلاح شخص تائب همراه باشد، پذیرفته و مؤثر واقع می‌شود، زیرا خداوند «تواب» و «رحیم» است. 5 اما مخالفان بر این باورند که توبه نمی‌تواند حد سرقت را ساقط کند و به حدیثی از پیامبر (ص) استناد می‌کنند که می‌فرماید: «ان السارق اذا سرق و تاب سبقته یده الی الرملی، پیشین، 8/6، ابن قدامه، پیشین،1/317-316 الحرالعاملی، محمدبن الحسین، وسائل‌الشیعه، تحقیق عبدالرحیم ربانی شیرازی، بی‌جا، داراحیاء التراث العربی، 1403 ق، باب 12، حدیث اول. اگر شخصی با رعایت ارکان و شروط توبه کند، خداوند گناهان وی را می‌پوشاند و اگر خداوند وی را ببخشد، آثار گناه و جرم نیز از بین رفته و پاک خواهد شد؛ زیرا خداوند خود مجازات را القرطبی، محمدبن احمد، الجامع لأحکام القرآن، جلد 12، تحقیق هشام سمیرالبخاری، ریاض، دار عالم الکتاب، 1423 ق، ص.”