نقدی بر ماده 128 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب مصوب سال 1379

نویسنده : صفیان، سعید ؛

(‎22 صفحه – از 93 تا 114 )

خلاصه ماشینی: “الف-حقوق فرانسه در حقوق فرانسه،قانونگذار آیین دادرسی مدنی مصوب 12 نوامبر 1955(کتاب‌ دوم-عنوان یکم)مجموعه مقرراتی را در باب سه نوع توقیف احتیاطی یا تأمینی‌ به شرح آتی الذکر وضع کرده است: Saisie-Consrvatore به موجب مقررات این تأسیس که موضوع مواد 58-48 قرار گرفته است،خواهان می‌تواند قبل از طرح دعوی،با جمع دو شرط ذیل از مرجع قضایی صالح‌6،تقاضای صدور قرار بازداشت تأمینی اموال طرف مقابل را مطرح نماید: 1-1 طلب مورد ادعا در اصل و اساس مسلم باشد uue creance fondee en ) ( son principe بدین ترتیب هرچند طلب معلق و مشروط و محتمل باشد،در صورتی که اساس آن ثابت گردد،با احراز شرط دیگر،قرار تأمین صادر خواهد شد. به نظر ما ایرادات ذیل بر ماده 128 قانون آیین دادرسی مدنی دادگاههای عمومی‌ و انقلاب مشهود است:اولا-تخصیص حکم مندرج در ماده 128 به حالت‌ ورشکستگی به لحاظ آنکه موجب نفی حکم انشایی در غیر موارد ورشکستگی‌ خواهد بود،صحیح نمی‌باشد،به عبارت دیگر چون عین معین ذاتا و به‌طور مسلم‌ ملازمه با مالکیت درخواست‌کننده تأمین دارد،مشار الیه حق استرداد آن را داشته و سایر بستانکاران نسبت به عین مذکور هیچ‌گونه حقی نداشته تا اساسا بحث تقدم و تأخر یکی بر دیگری قابل طرح باشد،اعم‌از اینکه محکوم علیه تاجر ورشکسته یا بدهکار عادی باشد.”