اگزیستانسیالیسم و کیرکه گارد

نویسنده : جریهی، عنایت؛

(‎6 صفحه – از 43 تا 48 )

خلاصه ماشینی: “فقط به نفی کلیات عقلی اکتفا کرده است‌ و چرا بجای آنکه حدود تأثیر ریاضیات وعلوم دیگر را در تکوین‌ افکارد فلسفی و یا دایره نفوذ اخلاقیات در زندگی اجتماعی بطور اعم مورد سنجش و غور قراد دهد،به یک سلسله محاجات و استدلالات مبهم و نامشخص توسل جسته است و هم‌چنین چرا یعوض اینکه معلوم دارد که نظریه استوار دکارت در باب استدلال متین و تعقل منطقی که با پیشرفت علوم قوام و انجام پذیرفته چه نتایجی برای فلسفه از جهت‌ بحث و فصح منطقی امور عالم و احتراز از لغزشهای فکری ببار آورده است؛دربست هر نوع وضوح و صراحت عقلی و فکری را نفی‌ و تخطئه میکند؟! و در برخی از موارد از گشودن ابهامات عاجز است‌ ولی آیا میتوان نتیجه گرفت که این مهم تنها از عهده شوق و انعقال‌ برمی‌آید و آنگاه یکباره عقل دوراندیش را نفی و تخطئه کرد؟ چنین توجیه و تعبیری در باب عقل از جانب کیرکه گارد در واقع نوعی رجعت به عالم دوآلیسم افلاطون در خصوص محسوسات، معقولات و ریاضیات-اساطیر است یعنی چنانکه ریاضیات امری‌ غیر قابل حصول نماید پس آن به که خویشتن را با افسانه‌های شیرین- افسانه‌هائی که پای استدلال در آن چوبین است،سرگرم سازیم- هم‌چنین عقل را در زمینه معینی که قادر نیست آدمی را به کنه اشیاء آگاهی بخشد یکسره باطل بدانیم.”