وقف و تعدیل ثروت

نویسنده : طباطبایی، محمد تقی؛

(‎2 صفحه – از 60 تا 61 )

خلاصه ماشینی: “2-عبارت(با ایجاب از طرف واقف بهر لفظی)در ماده میرساند در قانون هم همانطور که‌ غالب قریب اتفاق فقها بیان نموده‌اند لفظ خاص و صیغه مخصوص شرط نیست بلکه هر لفظ و جمله و (1)-در عین اینکه امثال طلحه و زبیر را نسبت بخودخواهی‌ها و اعمال ناروا نظیر برانگیختن جنگ جمل و نقض عهد و بیعت و خروج از اطاعت امام عصر نکوهش کرده و به محاکمه‌ جلب و محکوم مینمائیم-خداخواهی‌ها و جان‌بازیها و فداکاریهای آنان در راه اسلام از نظر دور نداشته و با دیده احترام و تقدیر و تقدیس مینگریم. لذا داعی‌ نیست که کلمه(لفظ)را در ماده منصرف بر ایجاب و قبول هردو قرار دهیم با اینکه وقف‌ بدون ایجاب و قبول لفظی هم قابل انجام است بلکه اگر وقف را داخل در عنوان معامله‌ بدانیم با عموم ماده 191 و 193 صحت آن از نظر قانون با تعاطی خالی از تردید خواهد بود.”