عوامل ارتکاب جرم و خطای جوانان و اطفال چیست (راه پیشگیری از ارتکاب جرائم – خیابان کنام مجرمین خردسال و جوان)

نویسنده : همدانی، علی الله؛

(‎4 صفحه – از 56 تا 59 )

خلاصه ماشینی: “در خانواده‌های تهیدست و فقیر این قبیل کودکان راه دزدی و گدائی را در پیش‌ میگیرند و از محیط خانواده،به پهنه اجتماع‌ میگریزند، 2-شرائط مسکن: متأسفانه در طبقات محروم اجتماع،شرائط مسکن بسیار ناراحت کننده و بد است،اولیاء اطفال‌ غالبا در خانه‌های کثیف و یا اطاق‌های فاقد شرائط لازم زندگی میکنند زندگی پدر و مادر با اطفالشان در یک باب اطاق و آنهم با شرائط نامساعد،تاثیر ناشایستی بر جوانان و اطفال می‌نهد و غالبا سبب‌ سقوط اخلاقی آنان میگردد،تا آنجا که‌ تنها آرزوی جوانان فرار از چنین محیطی است. ب-محیط خارجی:خیابانها-سینماها اگر کودک،محیط أمن و مناسبی در خانواده‌ خود نیابد،خواه ناخواه سعی میکند آنرا ترک‌ گفته و بجای دیگری پناهنده شود زیرا چنانکه گفته شد،جنجال و زدوخوردهای خانوادگی سبب‌ میگردد که کودک از کانون خانواده گریخته و بخیابان‌ها پناه برد و از همان هنگام،مجامع‌ عمومی،محیط تربیتی کودک خواهد شد و تأثیر همگنان بد و اعمال ناشایست آنان و تمایلات‌ جوانان به ارتکاب جرائم،وی را نیز بچنین اعمالی‌ سوق میدهد. دکتر هویر Hoyer در مطالعاتی که راجع‌ به اطفال غیر طبیعی و ارتکاب جرم در میان آنان‌ بعمل آورده است،میگوید:سفلیس ارثی با انواع‌ مختلفی که دارد تاثیر زیادی در ابتلاء کودکان به‌ جنون و غیر طبیعی بودن آنان مینماید و اضافه میکند که«در جریان تحقیقاتی که در این مورد بعمل‌ آمده است نشان میدهد که آثار ارثی الکل در بعضی‌ موارد 50 درصد و آثار سل ارثی و سفلیس ارثی‌ تقریبا 25 درصد بوده است.”